zaterdag 15 mei 2021

Nienke van Hichtum

Toen ik een kind was, las ik en las ik. 
 'Afkes Tiental' van Nynke fan Hichtum was een van mijn lievelingsboeken. 
Ik denk dat ik het zowat uit mijn hoofd kende. 

Voor wie het nooit gelezen heeft, het gaat over een arm boerengezin, met tien(10) kinderen op het platteland in Friesland. Als het boek begint is de jongste net geboren. En moeder Afke die echt niet weet hoe ze de eindjes aan elkaar zal moeten knopen, is er net zo gelukkig mee als met de oudste. 
Het was sowieso een gezin waarin iedereen lief was, ondanks de armoede. 
Ik identificeerde me vooral met de twee kleine meisjes Boukje en Sietske. Die moesten altijd eerst een stukje breien voor ze mochten gaan spelen. 

Wat ik toen niet wist, was dat het eigenlijk een soort protestboek was. Een aanklacht tegen de beroerde omstandigheden van de arbeiders,  eind 19e eeuw. 
Nynke fan Hichtum was een pseudoniem. Zij heette eigenlijk Sjoukje Bokma de Boer en  was getrouwd met Pieter Jelles Troelstra en hij was een socialist. Zij ook.
Ik wist toen,  als kind,  ook niet dat het gezin van Afke echt bestaan heeft.  Niet in Hichtum overigens. Een van de dochters van Afke was dienstmeisje bij Nienke van Hichtum. 


Enfin, toen we huiswaarts keerden na ons bezoek aan Bolsward voor de fontein, reden we even verkeerd en daardoor zag ik een bord met de plaatsnaam Hichtum. Ik vroeg vriendelijk doch dringend aan mijn man of hij misschien even naar dat plaatsje zou willen rijden. En dat wilde hij. 

(Tja, de voornaam van onze dochter is niet geheel toevallig dezelfde als die van de schrijfster. Wat wel heel grappig is en wel echt toevallig,  is dat zij, onze dochter,  nu een vriendin heeft, die Afke heet! Maar dit terzijde). 

Het dorpje stelde niet veel voor. Een paar huizen, een paar boerderijen, wat blaffende honden en een prachtig kerkje. Ik vind die Friese kerkjes zo mooi, met die torens. Eenvoudig en stoer. Prachtig. 
Vijf minuten kijken en we waren weer op het juiste pad. Maar ik vind het echt heel erg leuk dat ik er geweest ben. En straks neem ik Afkes tiental nog even erbij.







22 opmerkingen:

  1. Het boek ken ik van naam maar heb het nooit gelezen. Wat een interessante achtergrond heeft het. En wat een bof dat jullie er heen konden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dat waren toen bittere tijden. Zeker meerdere keren gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een toevalligheden allemaal! Niet voor niks!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toeval bestaat niet :-)
    Ik heb het boek heel lang geleden gelezen, maar herinner me de naam van de schrijfster vooral omdat de straat waar mijn vader woonde naar haar vernoemd was.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je boort weer een schat aan herinneringen aan. Ik heb ook eens een mooie film gezien over het leven van Nienke van Hichtum.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je zou het haast niet geloven, maar ik heb als kind véél gelezen, echt veel. Maar Afkes tiental niet, gek genoeg. En wat een leuk toeval van Nienke en Afke :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat leuk, ik heb me nooit gerealiseerd dat Hichtum een plaatsje was maar dat is natuurlijk logisch als je "van" heet. Dat waren leuke boeken om als kind te lezen en je herinnert ze ook je hele leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Never heard of that book, but it´s often the case that the poor ones are happier than the "rich"...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Was het niet een arbeidersgezin, nog meer armoede dus?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Kan me eerlijk gezegd niet herinneren of ik dit boek heb gelezen, maar dat zegt niks. Ik kan me meer dingen niet meer herinneren. Harde schijf te vol denk ik

    BeantwoordenVerwijderen
  11. O wat leuk. Ja ik las het boek ook als kind maar kan me er bijna niets meer van herinneren. Zo leuk dat je erover schreef. En wat een mooie foto met een lage zon denk ik, van de kerk. Dank je wel voor het delen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mij zegt het boek helemaal niets, maar het verhaal erom is leuk...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Als kind kreeg ik het boek cadeau en het is jaren met me meegereisd.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik heb het boek nog nooit gelezen, maar wel veel erover gelezen. Wat een plaatje zo'n Fries dorpskerkje!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heb dat boek toevallig pas nog voor het eerst gelezen :-)
    Ik heb wel sinds mijn jeugd een ander boek van Nynke van Hichtum. Dat heet "Mijn laatste vertellingen".
    Een prachtig dik boek vol met verschillende verhalen en prachtige illustraties.
    Daar ben ik heel veel uit voorgelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mooi he hoe sommige boeken je altijd bijblijven. ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik heb heb heel wat gelezen in mijn leven, als kind al maar dat boek niet. Ken het natuurlijk we van naam. Ja, die kerkjes in Friesland zijn prachtig, toen wij jaren geleden daar het Jabikspad liepen heb ik er veel op de foto genomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik was als kind een boekenwurm, en dit boek heb ik uiteraard ook gelezen. Wat ik me herinner was dat ik die moeder Afke zo lief vond, dat moest wel aan de naam liggen, want ik had ook een "tante" Afke, en dat was ook zo'n schat!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Grappig, die Nienke en Afke!
    Natuurlijk ken ik het boek ook, heb het ook gelezen, maar toch interessant hoe je de inhoud en de (Friese ) omstandigheden op een rij heb gezet. De ( andere) verhalen uit een arm en groot gezin in Friesland herinner ik mij nog van wijlen mijn schoonmoeder. Zij was de oudste van 11 kinderen en moest hard meewerken.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Toen ik in verwachting was van onze oudste zoon, zocht ik een leuke Friese naam. Dat is Marten geworden, de vader van Efkes tie tal. Hij heeft nu 3 kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. O, jee weer een paar fouten. Het is natuurlijk Afkes tiental.

    BeantwoordenVerwijderen