Dag Groede

En zo zijn we na een heerlijke week in Groede weer thuis.

Deze keer was het extra fijn omdat we er met onze kleindochters waren en we elkaar weer beter leerden kennen. 

Anderhalf jaar met weinig contact en al helemaal geen fysiek contact is echt lang geweest. 

En nu kwam Anna bijvoorbeeld 's morgens vroeg gewoon even binnen gelopen in ons huisje. Kletste even en vertrok weer. Dat...

Het weer was niet echt goed, maar toch zijn we wel bijna iedere dag op het strand geweest. Een dag was zonnig en konden de meisjes in hun badpak en in zee. 

Dat was ook de dag van het zandkasteel. Ik liet de foto al eerder zien hier. 

Ik had in de Badkoerier gelezen dat er een zandkastelenwedstrijd was. Een foto maken van het kasteel, op Insta zetten en afwachten of je de prijs van de week zou winnen. 

En we wonnen. Een dinerbon te besteden in het Badpaviljoen Breskens aan zee. 

We hebben er met z'n allen van genoten. Geen diner, maar een lunch met allerlei lekkere hapjes. 

De volgende dag maakten we trouwens nog een veel mooier zandkasteel, want dat is gewoon ook hartstikke leuk om te doen.

Ik heb er over nagedacht (en niet voor het eerst),  wat Groede nou zo speciaal maakt. En ik kan maar tot een conclusie komen: ik weet het niet. 

Dus ik ga er maar niet meer over nadenken.

Op het laatste avondwandelingetje met Noor en Jet, hebben we even heel hard gezwaaid naar de kerktoren met het haantje: Dag Groede, we komen hopelijk snel weer terug!