De dijk

 

Zo waande ik me toch even in twee werelden. Zie je het ook? 

Al lopend langs het Markermeer zag ik eventjes een voorbije wereld, eentje van lang geleden. En ik zag de huidige wereld. Best bijzonder vond ik. 

Vandaag de dag wordt er gewerkt langs het Markermeer. Heel hard gewerkt. Op onze wandelingen zien we er steeds stukken van en af en toe is er een deel afgezet. 

Het klimaat verandert, de zeespiegel stijgt en de bodem daalt. Noord-Holland moet beschermd worden tegen dat opkomend water en daarom werkt het Hoogheemraadschap aan de dijken. Zodat die,  versterkt en wel,  weer aan de veiligheidseisen zullen voldoen. Het is een heel groot project en het is mooi om dat allemaal een klein beetje te volgen. 

En ik vind het fantastisch dat dat allemaal gebeurt en geregeld wordt. Daar is heel wat denkwerk aan vooraf gegaan en dat wordt nu allemaal uitgevoerd. Ik woon tamelijk dicht bij de dijk en hier wordt een oeverdijk gemaakt. Een nieuwe lage dijk, aangelegd vóór de oude dijk. Bovendien heeft de gemeente besloten dat er dan maar meteen een stadsstrand moet komen, nu men toch bezig is. 

Daar ben ik zeer benieuwd naar hoor, naar een strand in mijn eigen woonplaats.  

Maar de hoofdzaak is toch de veiligheid, in dit geval van miljoenen Noord-Hollanders. 

Een dag nadat ik dit stukje had gemaakt, stond er een cartoon in de krant: een enorme vloedgolf en de tekst dat het te hopen is dat we met droge voeten op dat strand zullen kunnen zitten. Inderdaad, dat is te hopen.