Dit wordt de derde keer dat ik er iets over schrijf, over de bontjas van mijn moeder. De eerste keer over mijn herinneringen aan die jas en dus aan mijn moeder en waarom ik de jas niet weg kon doen. Klik
De tweede keer, vijf jaar later, schreef ik over het besluit dat ik toen eindelijk had genomen. Ik ging er iets van laten maken bij atelier Zacht, in Heusden. Klik
Op het moment dat ik daar binnen kwam, bij Els de Meijer, had ik nog geen idee. Kussens, een plaid , een tas, een krukje laten bekleden?
Ik dacht al dat er weer een tripje naar Heusden zou moeten komen. Voor mijn gevoel was dat zo kort geleden dat ik er eigenlijk geen zin in had. Maar opsturen kon ook, zei Els. En zo geschiedde. Gistermorgen was de plaid er.
Het was nogal een rib uit mijn lijf, dus ik werd er een beetje zenuwachtig van. 'Maak jij maar open', zei ik tegen mijn man. Wat hij deed. En daar was de plaid.
22 opmerkingen:
Wat prachtig...én ook een enorm goed idee. vr.gr. Marle
Wat een goed idee. Na je vorige bericht hierover was ik erg nieuwsgierig naar wat je had laten doen. Supermooie herinnering heb je laten maken. En in deze tijd van het jaar lijkt het me heerlijk om onder te liggen.
Wat zul je daar heerlijk onder liggen. Mooi en lekker warm.
De jas was er toch al, en het idee erachter vind ik super. Ik hoop dat je er erg veel plezier van hebt.
Wat een mooi idee om de jas zo te recyclen.
Prima opgelost zo!
Ziet er ook echt soepel uit !
Warme herinnering aan je moeder.
Dat is mooi geworden.
Jammer dat ik het bestaan van Els niet kende paar jaar geleden toen ik verhuisde en de bontjas van mijn moeder nog op zolder had hangen. Ze kreeg hem in de winter dat ik geboren werd in 1950 van buiknerts.
Ik heb hem ook zelf gedragen.
Via mp verkocht aan iemand die er ook echt blij mee was.
Wat een prachtig idee dat de jas van je moeder nu weer gekoesterd wordt.
Echt bont mag ook zeker niet worden weggegooid, dat blijft voor altijd mooi en je bent het ook verplicht aan de dieren die er ooit hun vacht voor hebben afgestaan.
Lekker genieten als het erg koud wordt.
Dat wordt een plaid om lekker onder te liggen en te mijmeren.
Tja, je wilt het niet meer dragen he, bont, ik zou het ook niet kunnen hoor. Maar het is wel prachtig. Je hebt jezelf een geweldig cadeau gegeven!
Ziet er lekker zacht en warm uit. Heb ook nog zo'n "moederjas" in de kast hangen, voor als de ijstijden hier aanbreken...:)
Wat heb jij jezelf een prachtig cadeau gegeven, daar ga je vast veel plezier aan beleven. Mooie herinnering aan je moeder.
Prachtig en ontzettend comfortabel. Wat een mooi en warm eerbetoon aan je moeder.
Mooi hoor dat je zo de oude bontjas en tweede leven kunt geven
Ik vind hem prachtig en wat zal ie behaaglijk zijn. Ik heb een wollen plaid op de bank, als ik dan wel eens een tukkie doe op de bank trek ik die lekker over me heen. Ik vind het trouwens een geweldig idee, als ik de bontjas van mijn moeder nog had deed ik hetzelfde.
Ziet er zacht en aaibaar uit. Durf te wedden dat de kleinkinderen het ook geweldig vinden.
Het resultaat is heel mooi geworden! Ik weet nog dat erover schreef dat je in Heusden was en dat we later zouden vernemen wat het geworden was. Een heerlijke plaid dus voor een koude Kerst!
Met een bontjas lopen we niet meer, jammer want nu is het beest voor niets gestorven.
Wel creatief om er iets anders van te maken.
Een warme plaid, scheelt stookkosten, nuttige aanpassing. Hans
ik denk dat ik dit al bij je vorige blogs over de bontjas van je moeder heb geschreven, maar nu toch maar noggus: ik weet nog dat je moeder die jas droeg!!
It looks beautiful and so lovely that you gave your Mother's fur coat a second life.
Dubbel gerecycled zelfs. Mooi geworden. Geniet van de warme zachtheid en de herinneringen.
Een reactie posten