Over water

 Twee keer zwommen we in zee, een keer 's morgens vroeg. Het strand was sowieso heel stil. Maar 's morgens om half zeven. We waren echt helemaal alleen. Magisch!

Maar wat we vooral deden: fietsen, fietsen en nog eens fietsen. En overal rondkijken. Het is echt een fietseiland. Wandelen kan natuurlijk ook, maar wij wilden het eiland ontdekken. We hadden twee dagen dus dan is fietsen echt beter. 

We zagen  water, overal water. Bossen, duinen, beboste duinen en een prachtig gebied: Het Bokkendal.  

Toen de Vlielanders nog in armoede leefden, konden ze zich geen koeien veroorloven. Dus werden het geiten ofwel armeluiskoeien. De bokken werden uit het dorp geweerd, vanwege hun geur. Vandaar de naam. 

Het is hier het waterwingebied van het eiland. Er bevindt zich een zoetwaterbel onder het eiland en daaruit wordt per jaar 200. 000. 000 liter drinkwater opgepompt. Dat is toch superinteressant hè. Op een eiland omgeven door zout water! En handig, dat ook. 

Een klein stukje verder kwamen we bij de Torenvijver. Daar vond ik het geloof ik het allemooist. Zo'n rust, zo'n vrede. Er zat een overduidelijk verliefd stelletje romantisch te doen. Maar er was plek genoeg voor ons allemaal. 

Al dachten twee chagrijnige wandelaars daar overduidelijk anders over. Boos dat er fietsen kwamen op een wandelpad en dat luidkeels uitend. 

Later hadden we een leuk gesprek met een eilander die vertelde dat de toeristen natuurlijk nodig waren. Zij had zelf een B&B. Maar dat ze toch ook wel vaak irritatie opwekten. 

Deze vijver is een oude turfput. Hier liet men blokken turf, uit Drenthe, zich volzuigen met water. En als er dan bomen werden aangeplant op het duin werden die blokken gebruikt om de verdroging van de aanplant tegen te gaan.