A very fine cat, indeed.

Een standbeeld voor een kat ? Dat zie je alleen maar in London. We zagen hem op een wandeling met een gids. 

Op speciale dagen mag de kat een lint om, passend bij de tijd of de gebeurtenis. En onze gids had zich aangepast. Ook een rood 'lint'. Christmas-time. 

Natuurlijk hoort er een verhaal bij. Dit is namelijk de kat van Dr. Samuel Johnson. 

De gids heeft zijn portret in de hand. 

Samuel Johnson was o.a. schrijver van een van de  eerste Engelse woordenboeken. Als je goed kijkt zie je dat de kat ook op een woordenboek zit.  

Hodge heet de kat. Naast hem liggen een paar oesterschelpen. In Dr. Johnsons tijd waren oesters supergoedkoop, echt volksvoedsel. De kat kreeg oesters te eten. Johnson vond het een tikkeltje genant als zijn bediende die oesters zou moeten gaan kopen. Dus deed hij dat maar zelf. Iedere dag. 

Dit is vastgelegd door zijn biograaf Boswell,  die eigenlijk niet van katten hield. Toen die Boswell opmerkte dat déze kat wel meeviel, zei Johnson: 

Why yes Sir,  I have had cats better than this.  But he is a very fine cat, a very fine cat indeed. 

Boswell legde gedurende vele jaren alles vast van Dr. Johnson. Dankzij Boswell wordt Johnson nog steeds geciteerd. Op internet vind je talloze citaten en daar zitten hele mooie bij. Mij spreekt deze het meest aan:

When a man is tired of London, he is tired of life. 

De gids legde wat muntjes in de oesterschelp. 'Als ik terugkom zijn ze weg' zei hij.