Utrecht

 'Neem even de tijd stond' , er in de beschrijving van onze wandeling in Utrecht. 'Neem even de tijd en wandel het gebouw eens binnen. Het was een groot postkantoor en het is nu een prachtige bibliotheek met horecagelegenheid'. En inderdaad, prachtig. Over die oude postkantoren die NIET zijn gesloopt en die nu een mooie bestemming hebben gekregen heb ik het hier al eens eerder gehad. Geweldig

Het was lastig fotograferen, met mijn falende toestel. Deze foto is gejat, maar je krijgt een hele kleine indruk. Weet je wat het is, als ik die beschrijving niet had gelezen was ik misschien niet naar binnen gegaan. Ik vond het erg mooi

Leuk vond ik ook dit en helemaal nu het einde van de postzegel me nabij lijkt

Daar stond ik nooit bij stil, maar die eerste Nederlandse postzegel, dat was natuurlijk ook wel iets hè. 

Ik vind het nu nogal grappig dat er op stond: Postzegel. Ja dat kon maar beter duidelijk zijn. 

We liepen verder en werden weer helemaal enthousiast over Utrecht. 

Wat boffen wij toch in Nederland. Wat is er veel dat interessant is of mooi of ....

Speciaal voor Utrecht zijn de Werfkelders. Er werden lang geleden kkades aangelegd op waterniveau en vandaar uit tunnels naar de aanliggende kelders van de huizen ernaast. Was dat even handig met het lossen van schepen. 

Maar nu zijn die kelders voornamelijk voor de horeca. Het was wonderlijk genoeg terrasweer in november, leuk om te zien. 

Verder zagen we bijzondere huizen, hofjes, gevelstenen, gevels, kerken. In de wandeling opgenomen ook nog heel wat musea als daar zijn Spoorwegmuseum, Centraal Museum, Universiteitsmuseum, Nijntje, Speelklok. 

Wij kozen er een:  het Catharijneconvent. Vanwege mijn duidelijke voorkeur voor schilderijen met daarop Maria en het Christuskindje. Bijv. op dit doek uit 1470, een Anna te Drieën: Moeder, dochter en kleinzoon. Die kleinzoon is zo schattig.

Nou ja en zo kan ik dus nog wel doorgaan. Nog iets moois, deze trap, genaamd Vanishing Staircase en bedacht door de kunstenares Birthe Leemeyer in 2018

Dit lijkt op een trap, maar het is een Folly. Dat houdt in dat het niet functioneel is.  De treden zijn gekanteld wat het lastig maakt om naar boven te klimmen. Er werd wel op gespeeld en de bedoeling is dat de natuur het over gaat nemen. De planten tussen de treden maken deel uit van het kunstwerk en zijn speciaal geselecteerd. Het moet groen worden. 

Dit vond ik ook leuk: een Utrechts Leesplankje. Met kenmerkende Utrechtse woorden. Alleen die haas, snap ik niet. 

De toren wel en die schijnt bijna uit de stijgers te mogen, wat weer een geheel andere aanblik zal geven. Dat is goed gegaan, sneller dan de planning en dat hoor je ook niet vaak.

Misschien hebben ze wel heel goed naar dit bord gekeken. Ik geloof het vast: