Over een dag dat ik in Huis Bonck 'werk' (dat is een van de museumhuizen van Hendrick de Keyser Monumenten ) valt meestal wel wat te vertellen.
Zelfs als er heel weinig bezoekers zijn.
Gisteren was een drukke dag met vrij veel bezoekers.
De bedoeling is dan niet om rondleidingen te geven. De bedoeling is dat je mensen het gevoel geeft dat ze welkom zijn, dat ze zich thuis voelen. Ze mogen overal aan zitten, in kasten kijken, in de bedstee liggen. Er is een audiotour en meestal komen er vragen en kun je toch nog heel wat vertellen. Want ja, ik vind het natuurlijk ook echt leuk om wat te vertellen.
Enfin, gisteren was er een echtpaar uit Engeland. Dat vind ik altijd extra leuk. Zij volgden eerst de audiotour die ook in het Engels is. En ja, ze wilden na afloop best een kopje thee uit een 17e-eeuws kopje. En zo zaten we gezellig met ze aan tafel.
Toch moest ik ze teleurstellen. Het waren echte Britten en ze vroegen om een beetje melk bij de thee.
En dat hadden we niet.
Ze konden zich niet voorstellen dat mensen thee zonder melk wilden gebruiken. Dat vond ik grappig. Ze dronken de thee trouwens dapper op. Zoals ik in Engeland wel eens dapper thee mét melk dronk.
Daarna vertelde de vrouw van het stel nog een en ander over hun trip.
Zij was een kleine zestig jaar geleden ook al eens in Nederland geweest en daar had ze nog heel wat herinneringen aan.
Zo waren ze toen de bloemenmarkt in Amsterdam gaan bezoeken. Nu, met haar man, weer.
Ze was toen in Marken geweest. Nu weer.
En ze was toen in Volendam geweest. Ze was daar, zoals veel mensen deden en nog steeds doen, op de foto gegaan in de klederdracht. Ook dat wilde ze nu weer.
Ze zochten dus in Volendam een plek waar dat kon en toen... toen zag ze zichzelf hangen. Op een zwart-witfoto van zestig jaar geleden. In wat ze noemden een fotokiosk. Dat is toch wel heel bijzonder vind ik.
We namen het huis, de natuur en de stikstofproblematiek door en ze vertrokken erg tevreden.
Ik moest natuurlijk wel denken aan mijn eigen zwart-witfoto uit dezelfde tijd. Mijn nichtje Gerda en ik in Volendam.
Misschien moet ik nog maar eens gaan kijken of wij er ook nog hangen...
16 opmerkingen:
Leuk om zo'n foto met je nichtje te hebben! Maar ik zou absoluut NIET naar Volendam gaan. Als kind ben ik daar weleens geweest met mijn vader, die korte tijd daar gewerkt had als onderwijzer en in de kost was geweest bij meester Zwarthoed. Vijftig jaar later was ik daar weer en het was in één woord verschrikkelijk. Heel druk, schreeuwerige reclame, alles om de buitenlandse toerist geld uit de zak te kloppen.
Ik weet niet waar de gewoonte vandaan kwam, maar bij ons thuis, en ook bij mijn Friese grootouders drongen we altijd thee met een scheutje melk... En die waren nooit de zee over geweest.
Wat een leuke ontmoeting met dat Engelse echtpaar! Brr, thee met melk, maar inderdaad, ik dronk het in Engeland ook dapper.
Eigenlijk ongelooflijk, dat je twee keer naar die toeristische attracties gaat, alsof dat Nederland is!
Wat een bijzonder verhaal heb je ons verteld Bertie! Wat zullen die Engelsen blij verrast geweest zijn met de foto van lang geleden! En wat leuk dat jullie zo gastvrij omgaan met bezoekers, top!
Jij bent het linker meisje op die foto, onmiskenbaar. Leuk verhaal trouwens.
Zo had je weer een bijzondere dag. Ik ben benieuwd of Leo en ik in de Volendamse fotocollectie hangen.
Ik vond het niet zo gek hoor, van die Britten. Ik ga ook wel eens ergens kijken omdat ik me dat plekje of wat dan ook herinner van toen ik een kind was. Ik heb dat in plaatsen waar ik gewoond heb. Dit was Memory Lane voor ze, maar ze deden ook veel andere dingen. Ze bleven een maand.
Marieke, dat zou best kunnen. Dat was een leuke foto.
Ik liep een beetje achter dus eerst maar eens helemaal bijgelezen, haha.
Wat een leuke verrassing voor die mensen dat ze de foto van mevrouw van 60 jaar geleden tegenkwamen. Dat is echt een cadeautje!
Wat bijzonder dat je als toerist na zestig jaar nog in een winkel in Volendam hangt. Leuke ontmoeting had je.
Nice you helped, always a good feeling, milk or not in the tea :-)
Wat een leuk verhaal. Ik ga op vakantie graag naar bekende plaatsen. Vind ik veel leuker dan iedere keer allerlei nieuw ontdekken. Dus ik kan die mevrouw heel goed begrijpen.
Heerlijk, zulke ontmoetingen. Daar ben ik gek op.
Wat een leuk verhaal. Wat ontzettend leuk voor die mevrouw.
Ik heb ook nog ergens zo'n foto, volgens mij was dat vroeger verplicht :-)
Wanneer mijn zus uit Nederland bij mij in Londen komt logeren dan is er altijd heibel over die melk bij de thee. Zonder er verder over na te denken doe ik een scheut melk bij onze grote mokken hete thee. En dan blijft het protest niet lang uit. Alsof ik haar vergif in had ingeschonken! En op bezoek bij haar in Nederland laat ik mijn commentaar achterwege ondanks die slappe doorzichtige thee in een klein kopje. Wat de meeste mensen niet begrijpen is dat er naar Engeland veel sterkere theebladeren ge-exporteerd worden dan naar andere landen. Melk is daarbij nodig tegen de bittere smaak.
Een reactie posten