Het was weer tijd voor een BHV-cursus.
In Huis Bonck is dat voor de kernvrijwilliger verplicht.
Je werkt altijd met een andere vrijwilliger en degene met de BHV is verantwoordelijk.
In principe vind ik dat heel nuttig en ook best leuk. Deze keer was het in Haarlem, in een ander HdK-huis.
Ik had er echt helemaal geen zin in.
Iedereen denkt dat Haarlem heel dicht bij is, maar het is minstens een uur met het OV. En ik vind het niet fijn om 's morgens om zeven uur de deur uit te moeten.
Bovendien waren we opgegeven voor de hele cursus. Voor beginners.
Maar we hebben die cursus al eerder gedaan, dus een korte cursus, zou voldoende zijn geweest.
Toen we werden opgegeven door degene die er over gaat was dat net toen mijn schouder was gebroken en drong onvoldoende tot me door dat het een hele dag zou kosten.
Toen ik het besefte was het te laat om te veranderen vond ik.
Dus we gingen. En eerlijk, die herhaling kan in mijn geval, helemaal geen kwaad. Het is veel en alles onthouden lukt al helemaal niet.
Deze jonge man was de lesgever en dat deed hij uitstekend. Hij was brandweerman en deed dus ook dit. Hij zou een goede docent zijn geworden. Of eigenlijk hij is dat geworden.
Hij had bovendien zijn zaakjes goed voor elkaar. Alles stond klaar, hij begon op tijd en was aardig.
Zie je die schoenen, dat zijn van die dingen met een harde neus en die heeft hij altijd aan als hij brandblussen moet demonstreren, want een keer zo'n ding op je teen en je kan het verder voor zon dag wel schudden.
Verder was het door HdK ook goed geregeld. Met broodjes tussen de middag, de beroemde Barnaartkoekjes bij de koffie of thee. (en paaseitjes!)
Ik zei al dat ik die herhaling goed kan gebruiken.
Ik kon niet echt oefenen met de reanimatie, de stabiele zijligging, de Rautekgreep en het brandblussen. Dus ik heb bij die onderdelen mijn ogen extra goed de kost gegeven, heel goed opgelet en zo kreeg ik toch mijn diploma.
Mijn man deed wel alles en dat is natuurlijk ook leuk. Maar reanimeren en die spuit hanteren was voor mij nog te zwaar.
We hadden al met al en ondanks mijn aanvankelijke tegenzin toch een leuke en leerzame dag. Zo kan het gaan! Dus geen zand erover, maar een deksel:
18 opmerkingen:
Fijn dat deze dag toch uiteindelijk een dag werd om tevreden op terug te kijken.
Dat zijn pittige dagen.
Zo'n dag staat of valt met degene die lesgeeft
En het resultaat telt, al hen je het hopelijk nooit nodig.
Goed om te doen, zo'n cursus.
Altijd toch wel handig zo een cursus in geval van nood. Fijn dat je dag toch goed en gezellig was geweest.
Dat pakte dan toch goed uit. Eigenlijk zouden we - voor zover mogelijk - allemaal zo’n cursus moeten volgen. Of iig reanimeren.
Toch goed zo’n opfriscursus. Men gaat daar niet over één nacht ijs. Zie er vaak wat van op binnenstebuiten, altijd ook een super uitleg. Toos.
Ik kan me je aanvankelijke weerzin helemaal voorstellen. Goed dat je toch bent gegaan en nu weer een diploma op zak hebt.
mogge Bertiebo
ondanks de schouder en het vroege uur , toch geslaagd , van harte
geniet de dag
ondanks het ongemak viel het gelukkig toch mee deze dag samen met je man!
Ha Bertiebo, knap van je, dat je meegdaan hebt en fijn, dat je uiteindelijk tevreden was, dát je hebt meegedaan. Al met al best een waardevolle dag.
Groetjes, Marlou
Goed van je dat je toch ging en fijn dat je het diploma kreeg!
Toch niet voor niets gegaan. Eind goed, al goed.
Toch een gezellige dag, zo te lezen
Dit zijn best waardevolle cursussen. Ooit een brandweercursus gedaan met alleen maar mannen. Uit en gebouw vol rook en ook nog pikdonker zien te komen, dat soort dingen. Bijzonder enerverend.
Knap dat je de cursus hebt kunnen doen met je beschadigde schouder.
Fijn dat je toch je diploma hebt gekregen ook al kon je niet aan alles meedoen.
Een reactie posten