Ja, de kinderen, die herinner ik me. Maar dat is omdat ik na de kleuterschool met de meesten nog zes jaar in de klas zat.
Eigenlijk heb ik maar een herinnering en die is dat ik als vierjarige na moest blijven om matjes te vlechten. Want de juf wilde niet geloven dat ik dat niet kon. Dat vond ik echt heel erg.
Ik kon er niets aan doen, het was niet uit dwarsigheid, helemaal niet, ik was een braaf kind. Maar ik kon het echt niet.
Dus toen ik laatst in het Schoolmuseum in Terneuzen was, heb ik met afschuw staan kijken naar deze matjes. Een hele leergang lag er uitgestald, van de opleiding voor kleuterjuffen in 1928.
9-Draads matjes, 10-draads matjes. Ik geloof dat het bij 2 begon. Verschrikkelijk gewoon.
Ik heb een slecht ruimtelijk inzicht, ben niet zo handig dat je zegt tsjonge jonge en ik was ook nog een vroege leerling.
Voor de rest had ik het heel leuk hoor, na die kleuterschool. Ik ging graag naar school.
Hahaha anders had ik het ook geen 56 jaar volgehouden hè
Enfin, ik stond naar die matjes te kijken en ik dacht dat ik het nu wel zou kunnen, misschien, heel misschien. Met heel veel inspanning.
Het nut van matjes vlechten zag ik toen ook niet. Nog steeds niet eigenlijk.
Tot ik zag wat Mieke doet. Zo leuk!
Wat een frustratie, oei!!
BeantwoordenVerwijderenIk kan me de (uit frustratie?) stampende kleuterjuffrouw Mia nog herinneren. En ook mijn angst voor haar toen ik in mijn broek had geplast.
BeantwoordenVerwijderenIk ben in dat opzicht echt de weg kwijt, Van de kleuterschool weet ik alleen dat we daar altijd met een paar andere kinderen naar toe liepen. Zonder begeleiding heen en later terug. Van de binnenkant weet ik helemaal niets meer.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het juist erg leuk, dat matjes vlechten. Herinner me nog de stoomboot van Sinterklaas die ik gemaakt heb op de kleuterschool. In zwart en geel, met een heuse wc-rol in het midden als schoorsteen en een dot watten erbovenop als stoom.
BeantwoordenVerwijderenDan was macramé zeker ook een ramp?
BeantwoordenVerwijderenHandwerken is mijn hele schooltijd lang een ramp geweest tot en met de ped.ac. maar toch ben ik blij dat ik gedwongen werd om het te doen. Want ik houd dus wel van breien en borduren. En macrame kon ik. Echt! Maar toen was ik natuurlijk geen vier meer
VerwijderenOjee, jeugdtrauma.
BeantwoordenVerwijderenIk kon wel matjes vlechten, maar kon (wilde) niet netjes binnen de lijntjes kleuren, ik hoefde niet te blijven, maar kreeg kleurplaten mee als huiswerk...
Dat is helemaal idioot.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenSnap het helemaal! Dat eerst onder, dan boven, dan onder, dan boven..... heb dat eens getekend en ook dat is al moeilijk (voor mij dan)
BeantwoordenVerwijderenMisschien kan je het nu wel?
Ik weet niet meer of ik vlechten vroeger leuk vond, maar nu vind ik het enig.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je een linkje naar mijn blog maakte.
Ik maakte weer een stel kaarten. Wie er eentje hebben wil, kan me mailen.
Macrameeën deden we toch bij Juffrouw Fikkert? ;)
BeantwoordenVerwijderenIk kan me het matjes vlechten ook niet herinneren al zal ik dat op de kleuters hool ook beslist hebben gedaan. Wel weet ik nog van het vouwen in blokjes en dan een mandje vouwen. Die voor pasen met wat eitjes er in staat me nog op mijn netvlies.
BeantwoordenVerwijderenHeel fijn weekend,
Liefs,
Mirjam
Wat naar dat soort frustraties en zulke juffen. . Ik vond vlechten heerlijk maar vooral dat metalen platte vlecht stokje waar je de strook aan vast kon plannen. Dat vond ik geweldig!
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat ik wel mandjes gevlochten heb, voor paaseitjes. Ik vond dat wel,leuk hoor! :)
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat ik wel mandjes gevlochten heb, voor paaseitjes. Ik vond dat wel,leuk hoor! :)
BeantwoordenVerwijderenWat me vooral van mijn kleuterschooltijd kan herinneren dat mijn neefje, net verhuisd uit Overijssel en erg verlegen, naast mij werd gezet en ik de opdracht kreeg op hem te passen.
BeantwoordenVerwijderen