Er is heel veel reclame voor gemaakt.
Ik las er in alle kranten over, in tijdschriften, radio, tv.
Grote peperbussen in Amsterdam, grote aanplakbiljetten.
En het zou ook echt jammer zijn als je het zou missen.
Want wat je er allemaal ziet is prachtig.
Het schittert je tegemoet, letterlijk en figuurlijk.
Zoals je op de foto ziet, het was nu ontzettend druk. Niet een beetje druk, maar druk druk.
Ik heb daar zelf meestal niet zo'n last van, maar nu wel.
Er is namelijk een interessante audio-tour. In de inleiding van die tour wordt gevraagd om niet te lang voor een kunstwerk te blijven staan tijdens de verhalen, zodat andere mensen ook kunnen kijken. Maar ja, als je opschuift, kun je het verhaaltje bij dat kunstwerk nog wel afluisteren natuurlijk, maar dan sta je al weer voor iets anders, waar je, of moet luisteren of moet lezen wat er bij staat.
Ik heb de tour na een paar verhaaltjes gelaten voor wat die was en ben lekker zelf gaan kijken zonder me druk te maken over wat het nou allemaal precies was.
Wel heb ik me voorgenomen nog een keer te gaan. Er zijn vast minder drukke tijdstippen. 's Morgens direkt na opening of zo. Of na een paar maanden.
Het zijn juwelen van tsaren en tsarina's,van de Romanovs dus en de adel om hen heen.
Het een nog mooier dan het andere.
Over een periode van een paar honderd jaar. Tot aan de Russische Revolutie in 1917.
Hiernaast zie het portret van de moeder van de laatste tsaar, Maria Fjodorovna. Zij was voor de revolutie al gevlucht. Moet je zien wat ze om haar nek heeft.
Dat is het dus.
Portretten, sieraden, versieringen, kleding,
Het is geschiedenis, kunst, handwerk, alles bij elkaar.
Soms is het indrukwekkend, soms ontroerend, soms volkomen over de top: zoals parelkettingen tot op de knieën van de draagster.
Of een ketting met 142 cameeën.
De prachtigste parures (dat zijn, zo leerde ik, bij elkaar horende sets, dus ketting, broche, diadeem en zo).
Mode. De kleding, de baljaponnen. Het borduurwerk. De waaiers...
Ik laat zien wat ik het allermooist vond:
Dit is een broche. Hij behoorde toe aan tsarina Elisabeth. (Rond 1750) Als de tsarina de broche niet droeg, stond hij in een vaasje, een soort boeketje. Vierhonderd briljanten, vierhonderdvijftig roosgeslepen diamanten, robijnen, smaragden, gele en blauwe saffieren. De maker is ook bekend: de hof-edelsmid Jeremie Pauzie.
Er zijn trouwens ook nog heel veel 'verloren' juwelen. Ergens.
De aristocraten die nog konden vluchten voor de revolutie, namen hun rijkdommen mee.
Maar waren vaak genoodzaakt die te verkopen op veilingen elders in Europa of in Amerika.
En die bloemversieringen deden het ook goed!
18 opmerkingen:
De tegenstelling. Al die prachtige juwelen en een hongerend volk
Ja, wat een overdaad! Prachtig om te zien, maar zo nutteloos. Ik zit ook wel een beetje met die tegenstelling.
Ja, die kant wordt niet echt belicht. Daar is ook wel kritiek op geweest. Maar dat is de keuze van de samenstellers. Dan was het ook een totaal andere tentoonstelling geworden. En we weten het toch wel!
De rijken wisten het wel... Die leefden in hun eigen wereldje. Dat wil niet zeggen dat het nu beter is.
En ondertussen, zoals veel adel placht te doen, het volk onderdrukken maar vooral uitbuiten en uitknijpen.
Maar het ziet er wel mooi uit. Moet niet denken aan het gewicht wat die dame om haar nek heeft hangen, of hoe zwaar die broche is.
Wat een pracht en praal, en wat een drukte, ondanks de indeling in tijdsblokken dus... ik zou daar niet goed tegen kunnen, maar wie weet belanden we er nog eens om al dat moois te bekijken.
Misschien dat ik die bloemenversieringen nog mooier vind. ;-)
Ik moet er niet aan denken zoiets om mijn hals te hebben. Maar ik ga zeker kijken!
Pipo...ppppp parels!
Ga wel een keertje als de eerste drukte geweest is. Lijkt me heel mooi, maar inderdaad al die rijkdom heeft ze enorm vervreemd van de echte wereld en hun eigen volk. Geen last van Parel-schuld.
Ach, die drukte! Ik vraag me af of er wel ergens een rustiger tijdstip komt, maar ik ga het zeker proberen.
Dank dat je zo snel met een verhaal erover komt. Ja ik wil er graag naartoe. Ik hou van juwelen en wat ik heb draag ik ook graag. Verder ben ik helemaal niet van opmaak en opsmuk en ik zal ook niets meer bijkopen.
Vooral kleine hangertjes draag ik graag
Wat een pracht en praal, geen wonder dat er een revolutie kwam! Een overweldigend tijdsbeeld!
Ik heb helemaal niets met sieraden, voel me al heel snel een kerstboom.
Wat een glitter en glamour, erg mooi, de broche!
Ik wacht nog even, maar ga het zeker zien. De ervaring leert dat het tegen het eind van de expositie wel wat minder druk is.
Misschien als we in de buurt komen zouden we binnen kunnen lopen, maar het ziet er niet echt uitnodigend uit.
Het is wel zo, wanneer je het niet in het echt hebt gezien, kun je er niet zo goed over oordelen.
De ontdekking die jullie deden op de brug lijkt me leuker :-)
Dan heb ik toch de verkeerde of slechte foto's gemaakt, Toos, want het was wel erg uitnodigend hoor.
Echt een mooi gemaakte tentoonstelling met bijzondere dingen. Het was alleen te druk.
Ja, daar ga ik zeker naartoe. Ik ben al een paar keer in de Hermitage geweest, blijft bijzonder.
Ik heb nooit zoveel met pracht en praal. Net als Kris zou ik de bloemen mooier vinden.
Een reactie posten