Paul Minnebo in Galerie Kolff

De broer van mijn man, mijn zwager dus, exposeert samen met Elselien Taconis in Galerie Kolff in Zoeterwoude. Wij waren uitgenodigd voor de opening.
Nog nooit in Zoeterwoude geweest, het leek me ook niet dat ik daar nu eens dringend naar toe moest en de opening was pas om 16.00 uur.
Dus we gingen eerst maar naar Den Haag. Frits wilde graag naar het Mauritshuis.
Toen we aankwamen op de expositie van Paul, vertelden we dat we eerst naar het Mauritshuis waren geweest.
'Aha ' zei Paul bescheiden, 'En, nog een paar aardige werkjes gezien daar?'.
Dat was zo, we zagen daar een paar aardige werkjes.  Daarover later meer.
Maar het werk van Paul vinden wij ook echt erg mooi. En wij niet alleen.
We hoorden het ook aan de reacties van andere mensen en we waren erg trots.
Ook het werk van Taconis , beeldhouwwerk, sprak ons aan.
Dus als je in de buurt bent van Zoeterwoude, op de juiste tijd, ga even kijken. Paul blogt bijna nooit, maar op zijn website kun je wel zijn werk zien.

Er gebeurde ook nog iets bijzonders.
Zo'n expositie wordt altijd geopend door iemand en dit keer was dat door een leraar van wie Paul lang geleden les kreeg, op de Koninklijke Academie. Of hij kende hem daar van, dat weet ik niet precies.
Enfin, die man begon zijn verhaal met een anekdote en die anekdote haalde hij uit een boek van Arnold Cornelis.
Ik kan me voorstellen dat je nog nooit van Arnold Cornelis hebt gehoord.  Maar hij was de eerste jaren op de middelbare school in Terneuzen, mijn leraar Frans.
Een bijzondere leraar. Zo eentje die ergens in maart zei: 'we zijn klaar met het programma voor dit jaar, dan ga ik nu Spaans geven want dat lijkt me veel nuttiger'.
Dit was overigens niet de anekdote. Die kwam uit een boek van Cornelis, die later als filosoof, in die wereld, heel bekend is geworden.
Een boek dat ik nooit heb gelezen, want dat is niks voor mij denk ik. Erg moeilijk.
Maar misschien ga ik het boek toch proberen, nu: De vertraagde tijd