Ik niet natuurlijk, de leerling was het die worstelde.
Dat is er zo eentje die het snapt zolang ik er materiaal bij gebruik.
Het liefst natuurlijk een plak ontbijtkoek of een reep chocola. Maar een rond vouwblaadje, verdeeld in twee of vier of acht parten, is ook goed.
Zonder die dingen... snapt hij er niks meer van. En hij spéélt dat niet vanwege de koek hoor.
Dus toen er laatst stemmen opgingen om de breuken maar helemaal van het leerplan af te voeren, dacht ik het eerst aan dát jongetje.
En riep ik bijna halleluja.
Ik dacht ook aan mezelf.
Want wanneer heb ik in mijn leven de breuken nou nodig gehad? Ja een paar: een half, een achtste, een vierde, een derde, een tiende. Die wel.
En bij de procenten is het ook buitengewoon handig als je de breuken kent.
Maar verder? Breuken vermenigvuldigen? Of delen?
Breuken heb je nodig voor de procenten. En die kun je toch eigenlijk niet uit je dagelijks leven verwijderen. En kommagetallen zijn breuken. Ook niet te missen.
De mensen die de breuken willen afschaffen zijn vast mensen die zweren bij verhaaltjessommen.
Ik ben tegen voortdurend verhaaltjessommen. Waarom is het eigenlijk nodig dat je op rekengebied alles snapt wat je doet. Als je het maar kan.
Ik heb heel eerlijk gezegd de verhoudingen pas begrepen toen ik voor de klas stond en het uit moest leggen. Maar al die jaren daarvoor kon ik heus wel een verhoudingssom uitrekenen.
Staartdelingen, ook zo'n ding. Eindeloos duidelijk maken hoe het werkt en dan vervolgens een langzame en in mijn ogen een ingewikkelde manier van staartdelen aanbieden.
Was de oude methode te abstract? Misschien wel. Maar misschien komt dat later wel weer goed. Het is bij de meeste mensen van mijn leeftijd beslist goed gekomen.
Eerst oefenen en dan begrijpen? Of andersom: eerst begrijpen en dan oefenen?
Toen ik een beetje aan het voorbereiden was, voor het breukenkind, vond ik een leuk liedje over (het optellen van) breuken. Over teller en noemer.
Akwasi (die ik sinds kort ken van expeditie Robinson) rapt dat liedje. Echt leuk. Het liedje heeft de Willem Wilmink-prijs gewonnen. Dat is de prijs voor het beste kinderlied. Klik.
15 opmerkingen:
Ik zie je punt; soms moet je niet alles willen begrijpen, maar gewoon de methode toepassen. Gewoon doen.
Maar het wordt wel makkelijker wanneer je echt snapt wat je aan het doen bent.
Ik kan me nog de eerste week Frans herinneren op de Middelbare School. De juf probeerde ons uit te leggen dat je 'la' woorden had en 'le' woorden. De hele klas zat haar met grote vraagtekens aan de kijken. 'Ja maar, WANNEER weet je dan of het 'le' of 'la' is.?'
Dus ging ze het nog een keer uitleggen, met vrouwelijke woorden enzo en uitzonderingen.
'Ja maar HOE weet je dat dan?!'
Ten lange leste zei de juf dat het een kwestie van in je hoofd stampen was.
Er ging een golf van 'begrijpen' door de klas heen. 'oooooooo!!!'
We hadden opeens door dat er niks te begrijpen viel, maar dat we het gaandeweg uit ons hoofd moesten leren.
Ik vind breuken wel leuk hoor. Heb even de foto van het werkblad bekeken en zou er graag mee aan de slag gaan. Mijn kleindochter ( groep 4) kwam thuis met blad voor begrijpend lezen. Het hele stikstof probleem werd uitgelegd. Ik vond het maar ingewikkeld.
nou die breuken hebben veel kinderen hoofdbrekens gegeven bertie,
ik was ook geen ster in rekenen, vreselijk :-)
Niet alle veranderingen zijn verbeteringen. Dat met die staartdelingen.... ik begrijp er geen bal van.
Ik weet, dat ik met leren rekenen de breuken het allerergst vond. Mijn vader wilde helpen maar kreeg van mijn totale onbegrip een punthoofd. De man was zelf een uitstekend rekenaar en hij kon maar niet begrijpen dat ik het niet begreep. Heb je beeld? Wij samen aan de eettafel: hij steeds grimmiger, ik steeds nerveuzer en mijn mamma ons maar sussen. Heel veel later haalden we het op onze zwerftochten samen dit gedoe nog wel eens op en dan moesten we er vreselijk om lachen. Ik had een geweldige pa, maar geduld was niet zijn sterkste punt.
Hoi Bertie, de datum klopt hoor en het is op TV5 monde
Ik denk dat het wel goed is om klakkeloos te kunnen rekenen. Om de een of andere reden kan ik niet goed hoofdrekenen, ik heb het niet goed in mijn kop gestampt vroeger, bijv. de tafels. En dat heb je toch wel nodig in het dagelijks leven, merk ik.
Mijn vader, rekenwonder bij uitstek, liep helemaal vast tijdens het uitleggen van de rekensommen aan Zoon. Ja opa, het antwoord klopt, maar van Juf mogen wij het niet op die manier berekenen, we moeten het zo doen...
Opa kon er met zijn pet niet bij. Zoon ook niet.
Tot hij op de markt ging werken Zoon dus) en optellen, aftrekken, vermenigvuldigen ineens een wassen neus was. Op opa's manier.. ;-) Want zijn baas had het ook op die manier geleerd.
Ik ben tegen afschaffen. Ik zie het aan mijn kleindochter, bij haar is onvoldoende aandacht besteed aan de moeilijkheden die ze had met rekenen. Onder andere zijn de tafels er niet ingeramd zoals bij ons vroeger. Bij haar heeft het overal gevolgen. Voortgezette opleiding, baantjes. Meneer F. heeft nog zijn best gedaan haar bij te spijkeren.
Topografie is ook zoiets. Ik viel van mijn stoel toen ik de kopietjes met nummers zag die de steden moeten voorstellen. Niks atlas met verschil in klei en zandgrond, rivieren, wegen en dorpen. Ik vind het armoe.
Je doet goed werk!
Wat Anita in haar commentaar schrijft, dat had ik met de vervoeging van avoir en etre. Ik snapte het gewoon niet en kennelijk was dat voor mij belangrijk om 'het te snappen'. Tot het kwartje viel en ik zag dat ik moest stampen en daarna kwam het snappen vanzelf. Wat ook klopte. Wiskunde snapte ik ook pas, nadat ik het een jaar over moest doen. Toen haalde ik zelfs een 9 op mijn rapport. De kracht van herhaling denk ik dan maar.
Staan sommige methodes tegenwoordig niet ver van de praktijk af? Mijn vader kon heel goed hoofdrekenen en grote getallen moeiteloos vermenigvuldigen. Toch had hij geen enkel diploma want moeilijke leerling.
Wat een leuk liedje, ik moet bekennen dat ik nooit een rekenwonder en liefhebber ben geweest. Dit filmpje had me vast wel geholpen het te begrijpen!
Haha, super leuk dat liedje! Had ik vroeger wel kunnen gebruiken voor de zoon. Die vond breuken vreselijk. En het is toch helemaal goed gekomen met hem. :-)
Waarom willen ze de breuken afschaffen? Dat lijkt me eigenlijk geen goede zaak, en ik ben niet goed in breuken.
Als je breuken begrijpt hoef je ze niet te leren. Ik heb later hogere wiskunde gedaan en heb altijd begrepen waar ik mee bezig was. Ik hoefde dus nooit iets te leren...
Ik ben geen rekenwonder, maar kom er meestal wel uit. Doe iedere dag mee aan beterrekenen.nl en sta daar toch wel gemiddeld op 85%. En alles uit het hoofd. ;-)
Hoofdrekenen, dat gaat nog best goed
Een reactie posten