De Efteling

Dit was niet zomaar een dagje  naar de Efteling, zoals we dat wel bijna ieder jaar doen. Nee, deze keer zaten we met het gezin van onze dochter in een huisje, in Bosrijk en zodoende waren we er bijna DRIE dagen.
En wat was het leuk.
Het weer was niet zo best, maar dat maakt in de Efteling niet zo veel uit.
Het was niet erg druk, nog geen vakantie. Anna mocht vrij van school omdat dit een cadeau voor ons 40-jarig huwelijk was. 
Twee nachten waren we er, met het voordeel dat je 's morgens een half uur eerder het park in mag.
Ha, na de eerste nacht gingen we natuurlijk eerst naar de Fata Morgana, waar we gewoon in het bootje konden blijven zitten. Drie keer achter elkaar! De Fata is mijn lievelingsattractie, dus dat was fijn.

Maar het leukst vond ik het om met drie kleindochters  in het Sprookjesbos rond te struinen.
Onze kleindochters zijn helden hoor, die durven, net als hun ouders en volkomen in tegenstelling tot hun grootmoeder, in alles waar ze maar in mogen.
Soms zijn ze qua lengte nog niet groot genoeg, maar zouden ze het heus wel willen.
Achtbanen, wildwaterbanen, de Baron (die vind ik echt zo vreselijk eng) en het Schip.

Maar hoe stoer onze zes-jarige Anna ook deed, ze genoot net zo hard van het sprookjesbos als Noor en Jet, die er voor het eerst waren.

Magisch, dat is mijn omschrijving voor de Efteling en ik ben er heel tevreden over, dat ik die eeuwigdurende liefde heb overgebracht op bijna al onze kinderen en kleinkinderen.
Ik moet mijn verantwoordelijkheid nemen, dus volgend jaar ga ik Odin ontvoeren en nemen we hem mee. Zijn moeder heeft helemaal niks met de Efteling, maar daar kan ik als oma geen rekening mee houden.
Enfin, er zijn zoveel foto's gemaakt dat ik onmogelijk kan kiezen. Dus ik laat er nog twee zien.

We hebben het heerlijk gehad en ons zeer bevoorrecht gevoeld!