Een paar dagen Groede

Een bordje in het appartement waar we vorige week een paar dagen verbleven. Het was een leuk huis en het staat op de markt in Groede, (Z.Vl.)
Groede,  aan de Zeeuws-Vlaamse kust, dat is in Nederland mijn meest geliefde vakantiebestemming.
Zeeuws- Vlaanderen is prachtig, rustig, schoon, ik hou van dat stukje Nederland.
Ik zou er wel willen wonen, echt!
Daarvan is helaas geen sprake, het is een end weg.
Dan zouden we de kleinkinderen niet vaak zien en van hun houd ik nog meer.
Nu we geen auto meer hebben, is de reis er naar toe wel een dingetje hoor. Maar daarover hadden we deze keer geen zorgen.
We gingen namelijk met onze vrienden Bert en Marion en zij hebben wel een auto. Mooi makkelijk dus.
Kijk daar staan we, bij een grenspaal. Grens met België.
Oké, een mijlpaal zou in dit geval passender zijn geweest, maar die was niet voorhanden.

B&M waren vorig jaar veertig jaar getrouwd en de bedoeling van dit reisje was dat nog eens extra te vieren.
We kennen elkaar trouwens ook veertig jaar. En we voelen ons prettig en comfortabel in elkaars gezelschap.

En er was nog een bedoeling.
Toen zij, lang geleden, een vakantiebestemming zochten, adviseerden wij Zeeland.
Nou, ze zijn gaan kijken, maar ze vonden er helemaal niks aan, toen.
Ik weet nog precies hoe beledigd ik was: hoe kun je Zeeland nou niks vinden?
Ons streven was dus nu, er voor te zorgen dat ze Zeeland gingen waarderen, dat ze  de schoonheid zagen. Nou ja, ze zijn echt wel iets wijzer geworden in die veertig jaar en het is gelukt hoor. Natuurlijk is het gelukt.
We waren in Zierikzee (op de heenweg), in Middelburg (op de terugweg), in Groede en Cadzand en aan het Zwin.

Het enige jammere was dat er geen spectaculaire zonsondergang was, zoals je die zo vaak kunt zien hier.
Maar och, we hebben ter plekke besloten om maar eens een potje te gaan maken, een spaarpotje, om nog eens een gezamenlijk reisje te doen. Ik stem voor Zeeland, maar het HOEFT niet.