Meestal ben ik om een uur of vijf wakker, zonder wekker. Vlak daarna ging de telefoon. Niet de mijne, die van mijn man en die lag natuurlijk beneden.
Het was onze schoonzoon. 'Noortje is ziek', zei hij, 'niet heel erg, maar eigenlijk niet goed genoeg om naar de crèche te gaan. Mogen Noor en Jet vandaag bij jullie?'
Nou natuurlijk mocht dat.
We stonden snel op en deden dat wat er moest gebeuren. Ik maakte vast een lekker bedje op de bank en zocht wat boeken uit. Toen we klaar waren , arriveerden de dames.
Aanvankelijk vond ik het nogal meevallen, gelukkig. We keken even een filmpje op de bank en toen zag ik dat het olifantje op het tasje van Jet, nog maar een oogje had.
'Zullen we even in de knopenpot kijken of er nog twee mooie knoopjes zijn, zodat de olifant weer twee oogjes heeft? Dan gaat oma die knoopjes er aan zetten straks'.
Enfin, Noor en Jet vonden het een uitstekend idee, dus we gingen naar boven en stortten de knopenpot leeg op het grote bed.
En toen werd het passen en meten en twee dezelfde knopen bij elkaar zoeken en alvast de knopen die veel te groot waren terug doen in de knopenpot.
De knopen met een rare kleur ook. En zo.
(Ik vind dat er in ieder gezin met jonge kinderen een knopenpot zou moeten zijn. Daar kun je zoveel plezier van hebben. Maar dit terzijde)
Jet was fanatiek aan het zoeken en Noor keek de zaak een beetje aan. Ik zag haar wangetjes steeds roder worden, ze werd ook een beetje bibberig. 'Koorts', dacht ik.
Op een gegeven moment ging ze lekker een beetje liggen. Er liggen altijd extra kussens op ons bed en daar kroop ze tegen aan. Ze knelde de knuffel van dienst tegen zich aan en viel in slaap. 'Heel goed', dacht ik, 'slapen is goed voor een klein Noortje'.
Jet en ik gingen gewoon verder. Ik zette twee nieuwe oogjes op de olifantensnoet en Noor bleef slapen.
Jet ging naar beneden en naar buiten met opa en Noor bleef slapen.
Toen ben ik maar lekker naast haar gaan liggen, met een boek en een telefoon en zo is het de hele dag gebleven. Jet bij opa beneden en Noor en ik op bed. Af en toe werd ze even wakker, dronk een beetje, at een half broodje en sliep weer verder.
En aan het eind van de dag kwam hun papa ze weer ophalen. Het was voor mij een zeer relaxte dag. Gedwongen rust, dat was het. Het heeft Noor niet voldoende geholpen. Ik hoor net dat ze nog steeds ziek is. Zo zielig.
23 opmerkingen:
Ach jee. Een ziek kleinkind is zo zielig hè. En nu maar wachten tot Jet ziek wordt.
Hier staan herl wat knopenpotten: altijd succes.
Ach arme Noor, precies wat Mieke al zei, zo zielig... Maar wat heerlijk dat je dan in oma's armen weg kunt kruipen en wat fijn dat jullie dat voor ze kunnen doen. Knopen te over hier, ik gebruik ze nog wel eens voor mijn knutsels. :)
Veel beterschap voor Noor, zo zielig als zo'n kleintje ziek is.
Wel heerlijk dat ze dan terecht kan bij haar oma. En mooi dat het voor jou ook een rustig dagje van pas op de plaats kon betekenen.
Och, wat rot voor zo'n kleintje, maar wel heel erg fijn dat ze bij Oma en Opa terecht kon, met haar zusje. Hoop dat ze in de loop van de dag toch een beetje opknapt.
Ja, knopen hier ook aanwezig. Maar zonder die knopen kunnen aannaaien ben je ook echt wel een Oma, want lief, geduldig en aanwezig en betrokken.
Wat fijn dat jullie iets konden betekenen voor de kleintjes. En nu hopen dat ze snel beter is.
En knopen zijn heel leuk om mee te spelen. Ik herinner het mij ook nog, van toen ik bij oma logeerde.
Achgossie. Slapen is goed. En zo'n knopenpot.... heerlijk!
Ziek zijn en toch nog gezellig, fijn zo.
Dit klinkt als een heerlijke dag. En knoopjes op kleur bij elkaar doen in een doosje is ook al zo leuk.
Tsja, als kinderen ziek zijn zijn ze ook meteen echt ziek... Pas maar op dat je nu zelf niet ziek wordt, daar lopen wij met Jeslynn iedere keer tegenaan.
Ach, wat lief slaapt ze daar op bed.
Wel sneu voor haar dat ze nu niet kon genieten van opa en oma.
Een knopenpot… dat vind ik nog wel leuk om in de struinen :-)
Veel beterschap Noortje!
Ach gos, die Noor is echt niet lekker. De hele dag zo'n beetje slapen.
Grutten in de knopendoos was hier tijdens de oppas (lang geleden) een favoriete bezigheid.
Als ik kleding wegdoe met mooie knopen verwijder ik die eerst. Ik heb al menig kledingstuk opgeleukt met oude knopen.
Van harte beterschap voor het lieve Noortje. Wat een prachtfoto, ondanks dat ze ziek is.
Heerlijk hè om oma te zijn... En daar alle tijd en rust voor te hebben.
Arme Noortje, zo ziek en nog zo klein. Beterschap voor haar!
Beterschap voor de kleine meid!
Hoop dat ze snel weer beter is. Ondanks de zieke Noor toch wel een fijne dag voor jullie.
Wanneer wij op onze oppasdag te horen kregen dat er die dag een thuis zou zijn van school wegens ziek zijn, juichte ik (hoe egoïstisch) van binnen. Een lekkere verwendag maakten we er dan van.
Zo sneu als ze ziek zijn. Wel een echt omadagje,
Een slapend kind is zo ontroerend om te zien! Beterschap voor haar.
Gossie, beterschap voor de kleine meid
Heerlijk om als oma om voor een ziek kleinkind te kunnen zorgen. Sterke met Noor.
Beterschap voor Noor! Je hebt haar liefdevol opgevangen. Dit herinnert mij eraan, dat ik ook nog een konijn een oor aan moet naaien. Fijn om te lezen, dat ik niet de enige ben, die niet alles kan met naald & draad...
Ik vind je openingszin echt geweldig Bertie!
Fijn dat jullie je kleindochters zo op kunnen vangen!
Hé wat vervelend, dat Noor ziek was, ik hoop dat het inmiddels beter met haar gaat. Ik heb ook een grote pot met knopen en wat we daar al niet een plezier van hebben gehad :) Zowel door de juiste knopen te vinden, als voor kinderen, er hebben al heel wat kinderen mee gespeeld én niet alleen kleine ;)
Nog een fijne zondag, Anita
Een reactie posten