Eerst haalde Anna haar zwemdiploma, toen schreef ik een blogje over mijn eigen zwemdiploma en heel toevallig las ik in deze week ook een boek over zwemmen. Drie keer is scheepsrecht, toch?
Eigenlijk gaat het boek niet zozeer over zwemmen, maar over een zwemster.
Een wereldberoemde Nederlandse zwemster namelijk: Rie Mastenbroek.
Ik had van haar gehoord en ook van haar trainster Ma Braun. En dat komt omdat zwemmen me altijd heeft geïnteresseerd. Ik heb zelf een tijdje wedstrijd gezwommen. Op lokaal niveau hoor, maar nog steeds kijk ik graag naar zwemwedstrijden. Die spanning bij de start, de houding, de keerpunten... Dat je in het water ligt en voelt dat er iemand naast je komt. Dat. En dat vind ik ook prachtig om te zien. Het boek. Dat is geschreven door Marian Rijk en van haar wil ik na Polderpioniers alles lezen. En dit boek dus ook. Terecht zo bleek, want ik vond het boek fascinerend.
Eerst maar even een paar feiten. Rie Mastenbroek won op haar 17e, op de Olympische Spelen van Berlijn in 1936, drie gouden en een zilveren medaille. Dat was heel veel.
Het waren de spelen van Jesse Owens, de zwarte atleet die onder toeziend oog van Hitler vier gouden medailles won. Hij werd de koning van de Spelen genoemd. Dan was Rie Mastenbroek toch minstens de koningin van de Spelen.
Ze werd wel geëerd en gehuldigd bij thuiskomst, maar dat was het wel zo'n beetje. Haar zwemcarrière eindigde een jaar later.
En nog later kleefde er door Hitler toch altijd een smet op die Spelen, waar de Nazi-ideologie duidelijk naar voren kwam.
Rie Mastenbroek was een Rotterdamse en vorig jaar, op haar honderdste geboortedag werd er daar een zwembad naar haar genoemd. Er waren overigens wel straten naar haar genoemd.
Rie Mastenbroek was het kind van een ongehuwde moeder, haar zussen waren ongehuwde moeders en zij zelf later ook. Een arbeiderskind in Rotterdam en ook die geschiedenis wordt in het boek verteld. Het gaat dus zeker niet alleen over zwemmen en concurrentie en medailles en tijden. Wel over haar leven en haar ontwikkeling Ook over karakter, doorzetten. Daarbij krijg ik het beeld van een superleuk meisje en een lieve, leuke vrouw.
Foto's staan er niet in het boek. Maar achterin wel een link naar beeldmateriaal. En verder er is nog een heleboel te vinden. Deze twee pik ik er even uit. Op de eerste foto zie je de trainster Ma Braun in actie tijdens de spelen. Rie Mastenbroek is tweede van links op de tweede foto
16 opmerkingen:
Dat is wel wat anders dan de verering van sportlui nu.
Els, ja echt totaal anders. En ze heeft er altijd wel last van gehad. Toen ze op hoge leeftijd werd gehuldigd en dacht: Ik stel dus toch iets voor. Zo ontroerend vond ik dat
Ach wat ontroerend. Leuk dat ze zo uit de vergetelheid wordt gehaald.
Sounds like an interesting book. If only I could make myself jump into cold water, I´d love to swim again, too. Certainly slow ;-)
Dankjewel voor de boekentip, ik houd van levensgeschiedenissen dus dit boek ga ik zeker proberen te vinden in de bibliotheek!
Als kind geboren in een verkeerde tijd, het had zo mooi kunnen zijn...
Interessant. En die Ma Braun ook een character met haar hoedje, mooie jurk en hoge hakken.
Leuk vind ik dat. Je begint met zwemles van je kleindochter en zo kom je op je eigen zwemlessen (en die haring!) en nu met dit prachtige boek. Met recht een topprestatie van deze dame.
En die coach met hakken bij de rand van het zwembad; prachtig tijdsbeeld. Van heel vreemde Spelen.
Ha Bertiebo,
ja... Rie Mastenbroek.
Dat was een goeie!
En inderdaad: een leukerdje.
groetjes!
Ja zo sneu dat ze altijd zo onderbelicht is geweest. Ze heeft toch een geweldige prestatie geleverd. Als je dat nu doet wordt je van alle kanten gelauwerd. De verkeerde tijd, de verkeerde plaats...
Fabulous blog
Please read my post
Dat moet een hele intrigerende vrouw geweest zijn!
En zo komen wij via Rie Mastenbroek ook nog wat te weten over de zwemcarrière van jou. Leuk hoor.
Ik had nog nooit van haar gehoord. Tja, overruled door Jesse Owens. Ik zet het boek op mijn lijstje.
Zo naar de foto's te zien was Rie een leuk mens.
Een reactie posten