Toen Anna af ging zwemmen, dacht ik ook nog even terug aan mijn eigen afzwemmen. Voor diploma A .
Dat vond plaats in het Sportfondsenbad in Dordrecht.
Ik was vijf en mijn moeder fietste met me op en neer naar dat zwembad voor zwemles. Dat was van waar wij woonden best nog een eind.
Na afloop trakteerde ze ons op een haring. Ik kan nog altijd de combinatie chloor en haring ruiken.
Ik heb zwemmen altijd fijn gevonden, ook toen ik zwemles had en ik deed het ook goed volgens de verhalen.
Maar ... heel precies en tergend langzaam. Mijn moeder, die ook niet de geduldigste was, heeft vaak aangehaald dat ik bij het afzwemmen zo langzaam ging, dat iedereen in het zwembad zich op zat te winden over dat kind dat maar niet vooruit leek te komen. Iedereen moest wachten tot ik eindelijk mijn baantjes had getrokken.
Hoe dan ook, ik heb er beslist geen trauma aan over gehouden. . Sommige mensen hebben dat hè, vaak genoeg gehoord en dan ging het vaak over die griezelige hengel. Ik heb nooit aan de hengel hoeven hangen gelukkig, want dat leek me ook best eng.
Die zin van de gestelde eisen, die zin begreep ik pas veel later.
Niet toen ik zes was!
Bovendien vond ik die vis heeeel eng kijken.
Toch heeft het tegeltje jaren boven mijn bed gehangen en pas onlangs heb ik het weggegooid, gelijk met al mijn zwem/school/type/verkeersdiploma's.
Nu ik erover nadenk, heb ik toch een traumaatje.
Het was in mijn tijd nog niet zo dat iederéén zwemles kreeg.
En zeker niet met vijf of zes jaar.
Ik dus wel, maar ik was en ben nogal klein.
Het is me heel vaak gebeurd, ook later nog, dat ik door een badmeester uit het water werd gevist, omdat ik in het diepe was en dat niet werd vertrouwd.
Oh wat had ik dan de pest in. En soms moest ik dan ook nog eerst mijn kunsten vertonen voor ik verder vrij mocht zwemmen.
Ik had later wel een oplossing bedacht. Deze:
Ik heb er vrij lang over gedaan, maar uiteindelijk durfde ik van 'de hoge' te springen.
En toen ik dat eenmaal durfde, klom ik naar boven en bleef dan net zo lang boven op die plank staan kleumen, tot er een badmeester keek. En dan sprong ik.
Dan had-ie dat maar gezien en zou hij wel niet meer twijfelen aan mijn kunnen.
Zwemmen en schaatsen, de enige sporten waar ik echt veel plezier aan heb beleefd. Verder ben ik a-sportief.
Onze eigen kinderen niet. Die hebben gezwommen, gevoetbald, getennist en geturnd en hard gelopen. En op een na kunnen ze ook goed schaatsen. (Namen noem ik niet).
Ik hoop dat onze kleinkinderen van alles zullen proberen. Anna hockeyt al een tijdje en vindt het heerlijk en Odin, die zag ik gisteren op een filmpje hardlopen met z'n vader. Hij is nog maar vier, maar je kunt al zien dat hij er aanleg voor heeft.
Maar eerst zwemmen en schaatsen...
27 opmerkingen:
Ik vind die herinnering van chloor en haring zo mooi. Wat leuk dat je moeder daarop trakteerde na de les : )
Ik heb geen A diploma maar heb wel als badmeester gewerkt. Ik vind ook dat ieder kind moet kunnen zwemmen. Jeslynn zit ook op zwemles.
Ja, wat een herinneringen. Er is een tijd geweest dat ik voor schooltijd ging zwemmen met mijn buurmeisje. Maar wij woonden dicht bij het zwembad, dus goed te doen.
Mooi blogje! Ik kan me mijn zwemlessen ook nog herinneren, dat was in het (koude) buitenbad van Sittard.
Chloor en haring... brrr ;)
Ik denk dat later pas die plaatjes kwamen die op een zwembroek of badpak genaaid moesten worden, waarop stond welke diploma's je had.
:-) ahhhhhh ik begrijp nu ook je reactie op mijn vissenblog beter:-)
wat een vroege ervaring al niet kan doen hé
Ja dat zei onze dochter ook nog. Zij had wel die plaatjes op haar badpak en Anna niet
Zwemmen en schaatsen, ook mijn enige sportieve uitspattingen vroeger.
Ha Bertiebo,
oh ja... zwemmen..
Hier in Overveen in Stoops Bad.
Ik herken zo goed als alles wat je schrijft...
Heb mijn diploma's ook niet meer...
groetjes!
Ik moest verplicht op zwemmen, naast het schoolzwemmen. Uiteindelijk diploma a en b gehaald, maar ik heb niets met zwemmen. Het is me te nat.
Wel grappig dat je moeder na het zwemdiploma behalen trakteert met een haring. Het is wel een herinnering die is blijven hangen.
Zelfde zwembad, zelfde tegeltje. Alleen hier heb ik het altijd bewaard. Het ligt nu in een hoekje in de vensterbank.
Die hoge veer op de kopse kant van het zwembad, wat was die hoog!
Ik zie dat ik al 9 jaar was toen ik het diploma haalde. Ik zwem nooit meer, ik hou er echt niet van.
Merel
Hetzelfde tegeltje heb ik ook en ook jaartje geleden weggedaan samen met tegels uit de vensterbank, kon in dezelfde bak dus.
Ik kon eigenlijk al redelijk zwemmen, van opa geleerd, toen ik op zwemles ging want mijn ouders en oma en opa hadden een boot en we waren altijd op het water. Maar door de klungelige lessen van opa heb ik de slagen nooit goed geleerd, ik kon zwemmen en snel ook maar niet de juiste beweging en daarom mocht ik niet afzwemmen samen met de anderen. Geen trauma aan over gehouden geloof ik.
Ik hou ook niet van sporten behalve, je raadt het nooit, zwemmen en schaatsen :-)
Alleen woonde ik in dorpen zonder zwembad en leerde ik zwemmen op vakantie.
Mijn diploma heb ik later gehaald, toen we in Akersloot woonden en we zwemles kregen in Beverwijk.
Ik ben ooit wel eens bijna verdronken, maar het enige dat ik daaraan heb overgehouden is dat ik niet meer onderwater zwem, je moet me dus ook niet even koppie onder duwen, want dan krijs ik de hele omgeving bij elkaar :-)
Hoge- en ook lage duikplank sla ik uiteraard over :-)
Ik heb een diepgewortelde angst voor water, weet niet waar het vandaan komt. De eerste keer dat ik met mijn grote zus mee naar het zwembad mocht, bevroor ik al bij binnenkomst, die lucht en dat lawaai en dat water, ben er niet ingegaan... heb ook nooit een diploma gehaald.
Hahaha, nee dat had ik nooit geraden.
Ja zo heette dat: 'de hoge veer'. En natuurlijk de lage veer
Just the same as my Hubby when he was little - very good swimmer, but when there without his Dad he was not allowed in the big-section. Good trick with that jump!
Ik heb mijn A-diploma in drie weken tijd gehaald, maar toen was ik dan ook al puber. In de eerste grote schoolvakantie op de middelbare school hadden wij (4 meiden uit het dorp) besloten om ons zwemdiploma te gaan halen. Wij hadden geen zin meer om nog meer op te vallen in de gymles als ipv gymles gingen zwemmen. Dan weet je wel hoe het is gesteld met mijn liefde tot het zwemmen. Nihil, ik kan het en daar is alle mee gezegd.
Haalde mijn A-diploma al eerder dat het schoolzwemmen begon, want ik had een vriendinnetje die een zwembad in de tuin had. Mijn ouders vonden het belangrijk dat ik daarom al kon zwemmen. B-diploma via schoolzwemmen gehaald, in een sportfondsenbad en C...toen verloor ik een sandaal en die ging ik opduiken, want natuurlijk moest ik met sandalen naar huis. Gezakt; en ik kon nog wel zo prachtig lang onder water blijven :)
Geen tegeltjes, wel diploma's.
Ik heb wel een trauma aan de zwemlessen overgehouden hahaha, ik vond het vreselijk!
Ik heb zwemmen altijd heerlijk gevonden en nog steeds maar van de hoge duikplank, nee en nog eens nee.
Toen wij gingen schoolzwemmen had ik al een B-diploma. Dat maakte allemaal niets uit. Ik heb een A-diploma van later datum dan mijn B-diploma.
Ons dorp had in mijn vroege jeugd geen zwembad. Ik heb zwemmen van mijn moeder geleerd in een dode arm van een rivier. Toen er eindelijk een zwembad kwam heb ik mijn A-diploma wel gehaald, maar van lessen in het zwembad herinner ik me niets. Ik zwem nooit meer niet omdat ik het niet leuk zou vinden, maar dat gedoe in een krap kleedhokje, gewoon geen zin in.
Ik heb echt zo niks met zwemmen. Denk dat het 35 jaar geleden is dat ik het voor het laatst deed. Heb wel de toen vereiste diploma's gehaald. Dacht A en B.
Ik kan me niet veel voorstellen bij chloor en haring, maar voor een haring deed je natuurlijk wel je best.
Het Sportfondsenbad in Dordrecht, dat herinner ik me wel. Zelf in het buitenbad in Ridderkerk mijn A-diploma gehaald. 's Morgens voor schooltijd, ijs- en ijskoud (in het najaar en water werd niet verwarmd). Mijn B-diploma zou ik met schoolzwemmen halen. Er was inmiddels een overdekt zwembad gebouwd. Nooit mij B gehaald, omdat het me niet lukte mijn ogen te openen in dat chloorwater. Ik had dus geen idee hoe ver ik was, zwom het hele bad over en stootte dan met mijn handen tegen de wand, terwijl je ergens halverwege moest boven komen (bij die hengel die ik niet kon zien). Dus mocht ik niet mee doen aan diploma-zwemmen. Geen punt, ik had en heb totaal geen plezier in zwemmen.
Als klein kind Móest ik ook op zwemles en ja van een traumatische tijd kun je wel spreken. De lieve zwemjuf kreeg me niet in het verder dan het pierebadje dus moest de "strenge" zwemmeester eraan te pas komen. Van me lang zal ze leven zou ik dat prachtige tegeltje dus niet weggegooid hebben.
Een reactie posten