De Pizzagalerij

Nou zul je je misschien afvragen wat dit is. Ik zal het je vertellen. Ik zit hier in de auto met een theedoek over mijn knieën. 

Dan zul je je misschien afvragen waarom. Dat zal ik ook vertellen.

Ik zit hier  in de auto in afwachting van een pizza, die wij daarna heerlijk zullen gaan opeten. 

Ha, denk je nu, een pizza drive-in. Je bent warm . ..

We hebben een pizza besteld bij onze jongste zoon Dirk. 

Die is in deze barre tijden een pizzagalerij begonnen.  In zijn huis in Amsterdam maakt hij pizza's en die kunnen afgehaald worden. Dat deden wij, maar omdat we niet in Amsterdam wonen, aten we de pizza's in de auto op. Heel raar natuurlijk, maar ook wel leuk en gezellig.

Dirk maakte een pizza, in dit geval een pizza Margherita: 

Via what's app waren we er getuige van dat de pizza in de oven ging, heel kort, want Dirk heeft een professionele oven. Daarna werd hij in keurige parten verdeeld 

En bij ons in de auto afgeleverd. 

Jemig, we zijn hartstikke trots op deze prestaties van onze jongste zoon. Ik heb het al eens eerder verteld, ik denk dat hij vijf jaar geleden een ei kon bakken en dat was het wel zo'n beetje. Maar ineens vond hij het geweldig leuk en maakt allerlei bijzondere én lekkere gerechten. 

We aten er twee, een Margherita en een Marinara. Heerlijk. Niet alleen omdat Dirk ze maakte hoor, maar echt lekker. 

Zoals wij het deden, dat is niet de bedoeling van de Pizzagalerij. De bedoeling is dat je een pizza bestelt, of twee, of... en die kan je dan op zondagmiddag ophalen. Bestellen gaat via Instagram. Je kiest zelf je pizza en je afhaalmoment Alleen op zondag hoor, tussen 16.00 en 20.00,  want Dirk heeft ook een gewone baan. 

Ik laat Dirk zelf aan het woord:

De Pizzagalerij

Zoals de meeste mensen hou ik van pizza. Ik hou daarnaast ook heel erg van pizza maken. Zo erg dat ik een perfecte pizza wilde maken (en stiekem droom over een eigen pizzarestaurant). Na maanden experimenteren met meel, hydratatie, rijstijd voor het perfecte deeg, verschillende soorten tomaten en bereidingen voor de saus, verschillende mozzarella's (waaronder zelfgemaakte vegan mozzarella) en verschillende toppings, kocht ik een pizza-oven. Een échte pizza-oven. Met deze oven lukt het om de lekkerste Napolitaanse pizza's te maken. 

Toen mijn nichtje (7) hoorde dat ik een pizza-oven  had gekocht, vond ze dat ik een pizza-restaurant moest beginnen. Zo gezegd zo gedaan, samen met haar zusjes kwam ze pizza maken en voor ik het wist was mijn huis omgetoverd tot een echt restaurant. Er was een naam, een logo en een heus keukenteam. De pizzagalerij was geboren. 

NB: dat nichtje is Anna

Goed Doel

Sindsdien ben ik niet meer gestopt met pizza maken. Ik kan ze alleen niet allemaal zelf opeten. Daarom ga ik ze verkopen voor het goede doel. Je bepaalt zelf wat je betaalt en de opbrengst gaat in zijn geheel naar het goede doel. Dat is de Voedselbank. 

Zo kan ik tijdens deze tijden mensen blij maken met heerlijke pizza's en kunnen we samen ook nog mensen helpen die het echt nodig hebben. 

Nou? Is dat leuk of niet? 

En mocht je nou in de buurt zijn en trek krijgen in een pizza: klik