Ik was onze oudste kleinzoon aan het voorlezen uit Wiplala, via beeldbellen. Hij kon zo de plaatjes in het boek zien, hij kon mij zien en ik hem.
'Daar zitten we nou,' zei meneer Blom. 'Zo groot als muizen. In een reuzenhuis.'
Ja, daar zaten ze nou. Meneer Blom, de twee kinderen en de kleine stoute Wiplala, die hen allemaal had betoverd, zodat ze niet groter waren dan een flinke middelvinger.
Ter illustratie stak ik mijn middelvinger op. En terwijl ik dat deed, dacht ik al dat het misschien niet heel handig was.
En inderdaad: 'Dat mag niet op school hoor oma, van de juf. Dat mag helemaal niet op het schoolplein!'.
Odin is net vijf en amper naar school geweest sinds hij in januari vorig jaar aantrad. Maar dit heeft hij in ieder geval opgepikt. Je middelvinger opsteken, nee, dat kan echt niet.
Nou, dat had Annie M.G ook niet kunnen denken toen zij het boek schreef. Zij was niet zo heel erg van nadrukkelijk opvoeden, maar deed het wel. Misschien juist daardoor.
Overigens bijzonder dat zo'n boek, verschenen in 1957, nog steeds een vijfjarige kleuter kan boeien. En ik vind het ook weer leuk.
25 opmerkingen:
Wat leuk, die middelvinger. Zou me niets verbazen als Annie M.G. dat met een knipoog schreef. Mijn moeder las Wiplala aan ons voor vroeger, kun je nagaan.
Zo kan het ook, voorlezen. En leuk dat je direct respons kreeg. Slimmerik die kleinzoon.
Het is een pracht van een oplossing dat beeldbellen en voorlezen en ook wij doen dat. Maar wat missen we die warme lijfjes tegen ons aan.
Leuk en fijn. Voorlezen via computer en beeldscherm. Dat met die middenvingen;-) er is zoeveel dat niet meer mag....
Heerlijk Bertiebo:
Beeldbellen...
Ik heb gisteren ook heel wat gebeeldbeld... haha
Groetjes!
Wat een leuke manier om toch bij je slimme kleinzoon voor te lezen.
Zal die middelvinger in 1957 ook al zo'n lading gehad hebben? Geen idee eigenlijk, misschien dat ik dat eens moet opzoeken, hahaha. En ik moet Wiplala lezen merk ik :)
Hier heeft een jonge dame een stopzinnetje. Opa, niet zo vlug, ik ben nog een kind hoor...
hihihi!
Ik dacht nog: wat jij een middelvinger? dan moet er wel iets heel ergs gebeurd zijn. Gelukkig viel het allemaal mee.
Ha ha die opmerkingsgave! Als ik aan Wiplala denk, zie ik die klas weer voor me, die ademloos toeluistert. Wat een prachtboek!
LOL. Wat bijzonder dat een vijfjarige al de negatieve betekenis van de middelvinger kent ; )
Ooit stak een 6 jarige haar middelvinger op, waarop een ander haar pink opstak. Ik vroeg waarom ze dat deed. Dat betekent:
"Daar ben je veel te klein voor".
Hahaha die middelvinger.
Ik ben gek op Annie M.G. Wiplala is ook zo leuk.
Ach ja, de boeken en leuke versjes van Annie M.G. wat zijn ze leuk.
Juist dat beetje stoute spreekt me wel aan.
Ik heb een boek van haar vol met haar brieven aan vriendinnen. Ze schreef daarin dat ze niet van kinderen hield, maar je heeft ze wel heel erg blij gemaakt al die jaren, en nog dus.
Ja dat beeldbellen had ik ook nog nooit gedaan tot mijn dochter het laatst deed, leuk om elkaar weer even te zien. Annie Schmidt was mijn favoriet om voor te lezen vroeger, houd van haar humor!
Haha Mar, wat goed gevonden!
Annie M.G. niet alleen bij kinderen populair.
Foei oma, door kleinzoon tot de orde geroepen. Weer iets om te onthouden.
Ha, die Odin toch. Lekker slim mannetje om oma zo de les te lezen. Maar wat zal je gelachen hebben. Fijn als oude boeken herlezen worden. Mijn kleinkinderen houden er niet zo van. Die lezen en of horen liever het moderne werk, geeft niks, die lees ik ook graag voor.
Mooie reactie van je kleinkind, Annie had het vast gewaardeerd.
En zo word je zomaar terecht gewezen... Zal hij tegen zijn moeder verteld hebben dat oma zomaar haar middelvinger opstak? :)
Zo'n fijn voorleesboek! En een leuke anekdote!
Hahaha, geweldig!
Wat zijn kinderen, hoe jong ook, toch scherp. Dat hij dat nog weet van die middelvinger, zo leuk.
Haha oma, meteen tot de orde geroepen !
Een reactie posten