De Wintertuin

 

Ha, het gaat nou eens niet over mijn wintertuin. Hoewel die zeer de moeite waard is deze ochtend. Het gaat over een boek en wat een boek was dit. 

De Wintertuin van Kristin Hannah. Het heeft me geboeid van het begin tot bijna het eind. 

Ik las niet eerder iets van deze schrijfster  en ze heeft heel wat geschreven. Ik kan dus vooruit.

Het verhaal: 

Twee zussen, Meredith en Nina hebben totaal verschillende levens. Meredith is getrouwd, heeft kinderen en runt het bedrijf van haar vader. Nina is fotograaf, een beroemde en reist de wereld rond.

Gemeenschappelijk hebben ze allebei een grote liefde voor hun vader en ook allebei hebben ze min of meer een afkeer van hun kille, afstandelijke  en ongeïnteresseerde moeder. 

Dan sterft hun vader en vlak voor zijn dood vraagt hij zijn vrouw Anya om nog eens het Russische sprookje voor te lezen aan haar twee dochters. 

Dat is niet vanzelfsprekend en het gaat ook niet vanzelf, maar het gebeurt en gaandeweg gaat het sprookje over in het bepaald niet sprookjesachtige verhaal van Leningrad. Een stad in oorlog. 

Dat gedeelte vond ik zeer interessant. Ik moet bekennen dat ik er weinig van af wist. Een paar regeltjes in een geschiedenisboek.  Het beleg van Leningrad. 

Maar dat is zeer onterecht, want wat is dat een afschuwelijke periode geweest. 

Wat het verhaal betreft, het wordt duidelijk waarom Anya is zo als ze is en dat is mooi beschreven. Ik las het met een brok in mijn keel. 

Het slot van het boek vond ik dan weer wat al te romantisch. Het had gekund zo hoor, maar ik vind het onwaarschijnlijk. Jammer ook.