Dondersgoed

Dit boek, een boek waar veel over is gezegd en geschreven, ik wist meteen dat ik het wilde lezen en reserveerde het snel. Maar ik was niet de enige, dus ik heb er lang op gewacht. Echt maanden. Maar het was de moeite waard. 

Op de achterflap een aanbeveling van Adriaan van Dis: 

'Met het oog van een kenner geschreven-van binnenuit. Even verrassend als pijnlijk. Een verbijsterende geschiedenis, die ons tot op de dag van vandaag raakt. Spannend en dondersgoed geschreven. Wat een talent.'

Wat zal ik daar nog aan toevoegen? Het is zo.

Het verhaal speelt zich af op Java, midden van de 19e eeuw. In 'Nederlands-Indië'. 

Het is een pijnlijk verhaal. Van een jong Javaans meisje, Isah. 

Ze wil niet in een huwelijk stappen met een veel oudere man. Dat zogenaamd goede huwelijk wil ze niet. 

Dus vlucht ze uit de kraton, het vorstenverblijf van de sultan, waar haar moeder werkt als batikster.  Ze wordt de minnares van een Nederlandse officier. Isah is zijn njai, zijn concubine.  Ze doet alles voor hem en krijgt twee dochters. Altijd in de hoop en de verwachting dat het tot een huwelijk zal komen. Dat hij de meisjes zal erkennen. 

Enfin hoe dat allemaal verder gaat met Isah, dat kan ik niet vertellen, dan moet je het boek zelf lezen. 

Het pijnlijke zit hem in hoe de Javanen behandeld werden door de Nederlanders. Als voetveeg, als vuil. Het is echt afschuwelijk om te lezen. Onvoorstelbaar en inderdaad verbijsterend. Dat kolonialisme, het lijkt er op dat pas in deze eeuw echt duidelijk wordt hoe erg dat geweest is.  In heel veel gevallen,  ben ik bang. 

Het boek is een buitengewoon boeiend boek vond ik. Dido Michielsen zelf vertelt er  wat over. Meestal laat ik bij een gewaardeerde film de trailer zien. Wist niet dat er ook boektrailers bestaan. Maar hier is er een. 

Boek trailer - Lichter dan Ik from Dido Michielsen on Vimeo.