Drie doosjes bonbons

 

Ieder jaar zo'n beetje rond Sinterklaas, koop ik een paar doosjes bonbons. Doosjes zoals je ze op de foto ziet. 

Ik vind het altijd een leuk cadeautje en het zijn lekkere bonbons. Er zitten er zes in zo'n doosje. 

Bovendien: het is voor een goed doel. De stichting Amahoro: West-Friesland voor Borundi. 

Ze werden altijd op school verkocht door een collega, namens haar man die in die stichting zit.

Maar ja, dit jaar werden er geen bonbons verkocht natuurlijk. En ik had er ook helemaal niet aan gedacht. 

Toen verscheen het kerstnummer van ons kerkekrantje. Daarin stond een puzzel. Een zeer irritante puzzel. Afbeeldingen van een deel van een tekst of foto in dat krantje,  maar dan klein weergegeven en slechts een heel klein stukje. 

Ik kan je verzekeren dat ik nog nooit van mijn leven het kerkelijk nieuws zo goed heb doorgespit als toen. Ik kan het niet uitstaan als ik zoiets niet kan oplossen, maar het heeft echt veel moeite gekost. 

Enfin, het was gelukt en ik stuurde de oplossing in. 

Van de week werd ik gebeld Het was mijn collega, namens haar man die in de redactie van het blad zit. Ik had gewonnen: de eerste prijs. Drie doosjes bonbons!!!!

Hoe leuk is dat. Nog dezelfde dag werden ze gebracht.  En lekker dat ze WAREN.