Even een tijdje niks en helaas nog een up-date

Mijn laptop was stuk, is ter reparatie opgestuurd en hersteld. Hoopte ik. 

Al een week of twee zit ik te modderen op mijn oude laptop. En modderen was het. 

Als je zeven minuten moet wachten voor je een mailtje kunt openen en alle andere handelingen zijn navenant qua tijdsduur, dan is dat niet echt leuk. 

Enfin, het ding is  terug, maar vooralsnog werkt niets zoals ik het wil, ik kan dingen, met name foto's niet meer terug vinden.  Kortom, ik zit met mijn handen in mijn haar. 

Mijn man heeft net zijn best gedaan om alles weer een beetje normaal krijgen, maar het is nog niet helemaal gelukt. 

Ik stop er mee, ik zie wel wanneer ik terug kom. Of niet, dat kan ook. Dan heb ik het hele ding, uit het raam gegooid. Vooralsnog groet ik u allen zeer!

Ps. Het is nog veel erger dan ik dacht. Mijn externe harde schijf gaf net de geest. 

Dat betekent dat al het werk dat ik gedaan heb met het digitaliseren van foto's, voor niets is geweest. 

Dat alle duizenden foto's van de kleinkinderen die ik per app kreeg,  of zelf met mijn telefoon maakte en die ik keurig had gesorteerd per map, per kind, per maand, allemaal weg zijn. 

Dat alle familiefoto's die ik niet in het echt bewaard heb, dat die allemaal weg zijn. Het gaat dan toch al snel over ruim honderd jaar foto's. 

Ik heb nog een stick waar naar alle waarschijnlijkheid ook al die familiefoto's op staan, maar ik durf niet te kijken of die het nog doet. 

En dan al mijn eigen foto's, die zijn zeker allemaal weg. Die staan niet op die stick. Wat een ellende