De meeste mensen die in ons museum komen zijn aardig, vriendelijk, beleefd, geïnteresseerd. Maar een enkeling is een heel enkele keer uitgesproken vervelend.
Zo kwam er tijdens een van mijn diensten een mevrouw op me afgelopen met een vraag: waar hangt dat schilderij met die dode kinderen en die wiegen?
Ik had geen idee. Het komt nog steeds regelmatig voor dat iemand iets vraagt waarop ik geen antwoord heb. Het enige dat ik dan kan doen is informeren bij een collega. De meeste mensen in ons museum weten echt heel veel. Ik doe mijn best, maar ik heb nog een hoop te leren.
Ik rende dus zowat naar collega R. met mijn vraag.
'Oh ja', zei die na enig nadenken, 'dat staat in depot!'
Woedend was ze, die mevrouw. Dat het een schande was dat een schilderij genoemd wordt in de audiotour en dat het er dan niet hangt. Woedend, in een drie keer herhaald betoog.
Nou word ik daar niet heet of koud van, dus ik verontschuldigde me en liet het daar bij
Thuis gekomen ging ik googelen naar het schilderij. Het betreft een familie, waarschijnlijk uit Enkhuizen, met twee levende en negen dode kinderen.
Ik kon niet veel vinden.
Ja, dat van drie van de kinderen de oogjes open zijn, wat misschien betekent dat ze nog enige tijd hebben geleefd. De namen van de ouders zijn ook misschien bekend, maar dan ook weer berichten dat het niet klopt.
Hoe dan ook, het is fascinerend. En ik hoop dat het snel weer terug wordt gehangen.
Negen dode kindjes! Wat een verdriet zullen die ouders gehad hebben.
Ik moet denken aan mijn eigen grootmoeder die acht levende kinderen had. Maar op haar sterfbed sprak ze daar niet over, wel over haar twee dode kindjes.
17 opmerkingen:
Nou ja, om daar zò woedend over te worden... Knap dat je zo rustig bleef.
Het lijkt me vreselijk om een kind te verliezen, ik weet gelukkig niet wat het is!
Toch is dat iets om over na te denken. De mevrouw heeft uiteraard gelijk, als het er niet hangt hoort het ook niet thuis op de audiotour. Als je dus schilderijen weghaalt of verplaatst moet je ook die aanpassen. Maar om daar nou zo verontwaardigd over te doen tegen iemand die daar ook niets aan kan doen is ongepast.
Jouw grootmoeder sprak nog over haar dode kindjes. De mijne niet. Pas bij stamboomonderzoek zag mijn broer,dat mijn vader ook zusjes heeft gehad.
Wat naar voor die ouders inderdaad! Ik vind het een indrukwekkend schilderij! Ik had het nog nooit gezien.
Wat vreselijk om zo veel kindjes te verliezen!
Vervelende mevrouw, maar niet persoonlijk aantrekken, zou ik zeggen.
Triest verhaal achter het schilderwerk. Dat gebeurde vroeger nogal eens. Knap dat je zo rustig bleef.
Heel erg maar gisteren had ik dat mens kunnen zijn. Echt, geloof mij, ik reageer mij zelden af op anderen maar gisteren deed ik het. In een winkel waar je zelf kan afrekenen en ik had 3 dingen. Scan liep elke vast en dan staat er dat je moet wachten op medewerker, geen zin dus andere kassa, weer hetzelfde, duurde heeeeeel lang voordat er iemand aankwam en toen het poortje ook nog NIEt open ging kon ik mij niet meer inhouden. Echt gebeurd mij nooit. Toen kwam er een jongen (ook klant) zeer lief en beleefd mij bevrijden en ging ik toch met glimlach de winkel uit. Jaja, ik weet het, ik schaam mij.
Wat een aangrijpend schilderij.
What a dumb lady, going at you like that.
My Grandma had 9 kids and also only 7 survived. It must be heart-breaking. She never spoke of them. As so many things I only heard by chance in a side note of this. I have no idea how they died and if they were boys or girls. But to imagine to (I have no kids) going through pregnancy and birth.... It must break ones heart.
To make art of it ... may be a way of understanding the tragic, but to me it´s a bit... "morbid".
But really. I hope I´m by now mature enough to tell such a lady off!
I did tell people off for coming too close with "Corinna", so... On the other hand. Some are just too dumb and it´s not worth the hassle.
Wat een naar onderwerp om een schilderij van te maken. Ja in een publieke functie maak je van alles mee, mensen kunnen heel raar doen......
Die mevrouw had zich wel een beetje in mogen houden, tjonge! Maar ik ben het met Sjoerd eens, ergens heeft ze wel gelijk.
Ik kan me eerlijk gezegd niet zo goed voorstellen dat je zo’n schilderij graag wilt zien... :’(
Wat een triest schilderij. Wat een verdriet moet daar achter zitten.
Ja, ik vind het ook vreemd om daar een schilderij van te maken. Het maakt wel indruk. In New Zeeland zag ik ook een schilderij waarop een erg ziek kind in een optocht. Dat hangt me nog steeds bij. Aangrijpend
Enkele jaren gelden heb ik het nog op zaal zien hangen. Vond het wel indrukwekkend, maar ook een droevige situatie. Jammer dat de mevrouw haar ongenoegen niet vriendelijk kon uitspreken. Je hebt het vast al gemeld bij de dienst die over de audiotour gaat.
Wat een triest schilderij.
Wel een soort van realisme, dat schilderij. Lijkt me verschrikkelijk en waar hang je dat dan?
Bij mijn bezoek aan het museum heb ik dat schilderij zien hangen. Het is me bijgebleven, zo'n aangrijpend onderwerp. Voor mij is dit werk onlosmakend verbonden met het hHornse museum. Gauw uit dat depot ermee!
Een reactie posten