Boterhal

 

Wij hebben in het mooie Hoorn 'De Boterhal'. Dat is een heel oud gebouw uit1563. Het heet eigenlijk het St Jans Gasthuis en dat was het ook in 1563. Toen het gebouw die functie al lang niet meer had, was het ook gedurende een bepaalde tijd een Botermarkt. Vandaar de naam. 

Het is een van de tig monumenten in deze stad. 

Het gebouw is zeer fraai gerestaureerd en worden er wisselende exposities gehouden. 

Zo leuk is dat, ik hoef het niet te plannen. Ik kom er langs, kijk wat er is en besluit of ik uitgebreid ga kijken, of even kort,  of niet. 

Deze keer was er een expositie, genaamd Grids,  van Art van Triest. Ha, let even op de naam van de kunstenaar.  Als dat geen Nomen est Omen is...

Maar deze Art van Triest, die kan er wat van. Ik vond het erg mooi. Eerst dacht ik nog van niet, dat was toen ik las wat de bedoeling was:

Centraal in het werk van deze kunstenaar staat de menselijke neiging om fundamentele angst en onzekerheid te bezweren met een ordening, een systeem. 

Kijk dat snap ik en dat herken ik ook heel goed, dat ordenen, systemen maken.

Een diepe behoefte aan controle, of de illusie van controle. Deze neiging ziet hij op verschillende niveaus terug, zoals in het metrisch systeem, statistische causualiteit en de logica van ideologieën. 

Toen ik dat had gelezen was ik al bijna afgehaakt. Als ik eerst moet gaan nadenken over de vraag of ik het wel zal snappen, hoef ik eigenlijk al niet meer. 

Maar ja, ik keek toch en toen vond ik het toch wel erg mooi:

Dit object, gaf een prachtige schaduw op de muur. En zo was er meer: 

Er was ook kleiner werk, niet vrijstaand in de ruimte:

Het was door de weerspiegeling heel lastig fotograferen, maar je krijgt een beeld, toch? 

Grappig vond ik dat het net leek of de rolgordijnen meededen in de expositie:

Conclusie: soms moet je even verder kijken dan je neus lang is en uit de comfort zone stappen.