Vrouwen

Het is alweer een tijd geleden dat ik wat vertelde over onze zondagochtendwandelingen in Amsterdam. Dan zorgden we dat we tussen acht en negen uur in Amsterdam waren. Heel erg rustig was het dan en tegen de tijd dat het drukker werd, waren wij alweer op weg naar huis. We plukten zo'n wandeling gewoon van internet, er zijn er heel veel en we hebben er zeer van genoten.

Maar ik heb lang niet alles laten zien. Déze wandeling, een vrouwenroute, niet bijvoorbeeld. Mijn man koos hem uit, trouwens. Ik ben altijd geïnteresseerd in vrouwen en hun geschiedenis, maar zo lopend zie je natuurlijk ook heel veel andere zaken. 

Majoor Bosshardt was wel een onderdeel van deze wandeling. Daar sta je dan even bij stil.  Ik was weer voldoende geïnspireerd om daarna twee boeken van onze schoondochter te lenen over de majoor. 

Niet overal was een beeld hoor, zelfs geen plaquette. 

Van Annie M. G. bijvoorbeeld, was geen beeld. Je wandelde  langs de plek waar de redactie van het Parool toen zetelde. 

En over Aletta Jacobs las ik iets op het Oudekerksplein, omdat Aletta zich inzette voor het welzijn van prostituees. 

Een herinnering: Toen ik lang geleden in de Bijenkorf werkte, mocht je op de koopavond altijd met een groepje collega's ergens eten. Dat vond ik heerlijk, ik weet niet hoeveel tijd er voor stond, maar het was altijd erg gezellig. Ik werkte graag op zo'n koopavond. 

We gingen vaak eten bij Haesje Claes. En zij, die Haesje, werd ook genoemd in die wandeling. Gek, ik heb me in de Bijenkorftijd nooit afgevraagd wie zij was. 

Maar nu weet ik het hoor. Haesje was een van  de stichters van het Burgerweeshuis in Amsterdam, zo rond 1520. 

Tenminste dat is eeuwenlang gedacht. Toen ineens was er een onderzoek waardoor er twijfels ontstonden. Was Haesje Claes wel de stichter?  Het antwoord was nee. 

Maar tegenwoordig zijn er over die twijfels  ook weer twijfels. Tja, zo gaat dat. 

Enfin: ook door deze wandeling zagen we weer bekende en onbekende stukjes Amsterdam en daar was het om te doen.