Je zou kunnen denken dat dit blogje over fietsen gaat, maar nee hoor, 't gaat over kroegen. Dat mapje met foto's dat ik kwijt was, bevatte nog meer foto's. Want die dag bezochten we ook nog twee beroemde cafés.
Café 't Mandje, van Bet van Beeren, was de eerste. We zijn er niet binnen geweest, het was nog te vroeg en gesloten toen wij er waren.Bet van Beeren, de legendarische eigenares leeft al lang niet meer. (1902-1967) Zij was een zeer stoere Amsterdamse vrouw die haar kroeg op de Zeedijk voor iedereen openstelde, met name voor homo's en lesbiennes. Zelf was ze lesbisch en kwam daar ook voor uit, in een tijd waarin dat nog niet normaal was.
Mooi, die roze fiets die voor het raam stond.
En hier zie je de tweede kroeg, genaamd In 't Aepjen. Die ligt aan het begin van de Zeedijk.
Als je goed kijkt zie je de houten gevel en dat is bijzonder want die zijn er niet veel meer.
Het pand dateert van voor 1544.
Het leuke is dat hier, in de herberg en vlakbij de haven, in een bepaalde periode veel zeelieden kwamen die hun rekening betaalden met aapjes of papegaaien.
De eigenaar hield die apen aan, in kooien, tot vermaak van de andere klanten. Maar die waren natuurlijk minder vermaakt als ze overvallen werden door de vlooien die de apen bij zich droegen.
Die klanten, mét jeuk, waren dan 'In de aap gelogeerd' geweest.
De binnenkant van dit café vonden we ook bijzonder. We hebben er een tijdje gezeten en keken onze ogen uit.
Naar de oude wenteltrap, de balken van het plafond, de reclames, de drank...
De uitdrukking 'In de Aap gelogeerd zijn' kende ik al lang. We hebben er niet gelogeerd en zeker geen vlooien opgedaan, maar ik vind het leuk dat we er geweest zijn. En er een kopje thee dronken.
17 opmerkingen:
Grappig dat die uitdrukking daar vandaan komt. Prachtige panden. En mooie verhalen erbij.
Wat een mooi interieur, echt zo'n klassieke kroeg waar de mooie verhalen vanzelf ontstaan.
Dat is nog eens een kroegentocht! Wat een juweeltjes zitten er tussen!
Wat leuk en interessant. Ik houd wel van kroegen. In onze jeugd (45 jaar geleden) gingen Jeroen en ik vaak naar Amsterdam en dan lekker een drankje doen in een café. Wat was dat toch gezellig.
Dat hele cafe van Betje is nagebouwd in het amsterdams museum en als interieur niet van echt te onderscheiden. Het houten huis op het begijnhofje is nog 15 jaar ouder dan cafe het aepje maar in de warmoesstraat schijnt ergens een nog ouder huis te zijn. Ja leuke dingen om te weten.
Wat leuk, die verhalen over die cafés.
Wow, interesting, brave and sad.
I looked her up, she is described like Freddie Mercury, flamboyant and legendary.
Why do such influential people have to go so early...
Oh, boy, monkeys and parrots. Different times for sure. Getting monkeyed...
Very rustic inside! "My" project is in your country btw, funny, huh?
Whow, heel mooi verhaal en zeker ook mooie foto's
In dat soort cafés zie ik altijd in gedachten Simon Carmiggelt zitten.
Haja, dat had zomaar gekund.
Leuk blogje. Ik krijg zin om weer eens naar Amsterdam te gaan. Maar dat wordt er met de jaren niet eenvoudiger op voor mij. Maar hievan geniet ik ook. Dank je wel.
Fijn blog! In de tijd dat we nog flink aan de wandel konden in Amsterdam eindigden we vaak in in 't Aepjen voor we op de trein naar huis stapten. Hoewel het terras van Hoppe ook erg gezellig was. Zwalken door de steden zit er helaas voor ons niet meer in. Blijf het vooral doen als het weer kan!
Dat pandje heb ik laatst nog gezien toen ik naar het Weesperplein wandelde. Mooi pand!
Wat een mooie plekken en bijzondere verhalen!
Nou, ik ben vroeger ook wel eens in zo'n 'huiskamerkroegje' geweest, 40 jaar terug.
hing altijd wel een bepaalde gezellige sfeer. Hans
Niks leuker dan een gezellige kroeg.
Wat een leuke en bijzondere verhalen achter het café. Betalen met een aap... Daar had ik nog niet eerder van gehoord.
Een reactie posten