Tas

 Toen ik jarig was, kreeg ik van Bert en Marion een prachtig en zeer verrassend cadeau. Kijk even mee: 

Dit was de buitenkant van de kaart. Ik verwachtte niet dat ik een eend zou krijgen en er ging aanvankelijk  geen enkel lampje branden, pas toen ik de binnenkant van de kaart zag, werd het duidelijk. 

Wat een bijzonder en bijzonder leuk cadeau. Ik werd er wel zenuwachtig van. 

Wat moest ik kiezen, ik maakte wat foto's van tassen die ik leuk vond, ik dacht vooral diep na en toen ik een afspraak maakte met Leny, wist ik het nog steeds niet. Ik dacht misschien iets cognackleurigs en niet al te groot. 

Toen was het moment daar. Op de zolder in het huis van Leny, was haar atelier en daar hingen behoorlijk wat tassen. Ik mocht kijken, voelen, dragen... en dan zeggen wat ik wilde. 

Maar het hoefde allemaal niet, de eerste tas die ik zag, die werd het. 

Ik vond hem prachtig, ik wist gewoon meteen en zonder enige twijfel dat het die tas zou moeten worden. 

Ha, niks cognac en niks klein. Integendeel, vrij groot en groen. En met een uitneembare binnentas, met rits. 

Nou is groen beslist mijn lievelingskleur, maar niet alle soorten groen. Déze kleur vind ik prachtig en had ik nog nooit gezien voor een tas. Nog steeds niet trouwens. 

Het mocht. Ik mocht de groene tas.  Die is dan wel niet speciaal voor mij gemaakt, maar zo voelt het wel. 

Ik ben er heel erg blij mee. Dank, Bert, Marion en Leny natuurlijk. Ik draag en gebruik de tas al een tijdje en met veel plezier.