Heel lang waren er hier in huis wat boeken die wel door mij waren binnen gekomen, maar (nog) niet gelezen. Ha, dat is nu niet meer het geval. Ik heb alles gelezen. Dit was het laatste ongelezen boek. Ik heb geen idee hoe lang het er al stond. Misschien heb ik het gekregen, misschien gekocht. Hoe dan ook, gelezen.
Het is een zeer bijzonder boek vond ik. Super in het begin en aan het eind anders dan anders, in mijn ogen wat tegenvallend,
Tom Page is achttien, staljongen en toevallig getuige van de aankomst van twee zeezieke olifanten in de haven van Bristol. Eind achttiende eeuw. Toms baas koopt de olifanten en Tom wordt hun oppasser. Tom weet helemaal niets van olifanten, maar door zijn kennis van paarden toe te passen op olifanten, leert hij snel bij en knappen de verwaarloosde dieren zienderogen op.
Er breekt een tamelijk gelukkige tijd aan op het landgoed van Toms baas. Tom is stapelgek op de dieren en geeft ze namen: Jenny en Timothy. Hij communiceert fantastisch met ze. Maar Timothy wordt na enige tijd verkocht en Tom neemt zich voor nooit afscheid te nemen van Jenny. Dat kost hem zijn vriendschappen en zelfs de liefde van en voor zijn vriendin Lizzy. Als Jenny ook verkocht wordt, gaat Tom namelijk mee. Hij en Jenny komen samen in verschillende delen van Engeland terecht en uiteindelijk ook in London in een zogenaamde menagerie. Een soort dierentuin avant la lettre.
Het slot van het boek vertel ik natuurlijk niet, sowieso niet, maar ook omdat het niet zo heel erg duidelijk is wat er precies gebeurt.
Ik zei al: een zeer bijzonder boek. Of ik het nou echt een aanrader vind, kan ik gewoon niet zeggen. Zelf smulde ik van de eerste twee delen en die alleen al maakten voor mij het boek de moeite waard.
7 opmerkingen:
Sounds very sad. Oh, I have soooo many unread books, it´s a shame.
Ongelezen boeken in huis? Nu dat zijn er hier wel heel veel. Moeder zei ooit: als je alles nog wil lezen wat je wilt lezen, heb je nog wel een mensenleven nodig! Groet. TinekeD.
ha Bertiebo,
oh jee... ongelezen boeken!
Dat gebeurt hier noooooit (ahum! wel dus)
Ben nu in twee boeken tegelijk bezig. En één van de twee gaat het loodje leggen. Dat weet ik nu al.
Jouw boek lijkt me mooi. Maar je mag van mij best het einde vertellen hoor!
groetjes, Marlou
Ongelezen boeken zijn er hier zelden. Meestal wort een boek gekocht en gelezen.
Daar zou ik niet tegen kunnen, geen ongelezen boeken meer in huis.
Hier heb ik een aantal ongelezen boeken, maar omdat ik hier een stuk minder lees als in Belgie (ik val hier namelijk zo in slaap!) kan ik een hele tijd vooruit met een klein stapeltje en dat vind ik een hele fijne gedachte.
Bij de omslag dacht ik aan een televisie reclame over een snoepje. Hans
Nog zoveel boeken te gaan, deze sla ik maar over.
Een reactie posten