Van de schilderijen van Willink gaat onmiskenbaar een dreiging uit. Altijd zo gevoeld, maar in ons leven hier in Nederland, was er niet zo'n dreiging. Ik kon deze doeken altijd rustig beschouwen.
Maar nu ligt dat heel anders, er is wel een dreiging in onze wereld. Of eigenlijk moet ik zeggen: er zijn heel wat dreigingen momenteel.
Vandaar waarschijnlijk dat dit werk nu nog meer indruk op me maakte. Ik voelde het nu anders.
En het laatstse doek... pfff, het was een oorlogsruïne in Hilversum, maar het zou zomaar Oekraïne kunnen zijn.
Willink schilderde dit in 1946. De andere doeken zijn uit 1935, 1934 en 1937/1938.
Bijzonder, vind je niet?
16 opmerkingen:
Ik zag ze ook, de doeken van Willink. En nu krijgen ze ineens een andere lading...
Bijna dreigender dan een foto
In een ander licht bekeken hebben ze een andere impact inderdaad.
Niet echt vreemd als je de tijd beziet waarin hij dit maakte.
Ze zijn zeker bijzonder. En tijdloos!
Impressive works, and yes, a bit scary.
Ik voel de dreiging.
De grote dreiging die we allemaal voelen, denk ik.
Ja dat geeft wel goed de sfeer weer hoe de wereld er nu uitziet helaas...
Bij Willink zit er altijd een soort somberheid/dreiging in de lucht. Komt nu extra over.
Geen vrolijke beelden
Mooi, dat dramatische licht. Je hebt wel eens van die dagen dat de lucht loodgrijs is, maar dat toch ook de zon schijnt, waardoor witte gebouwen mooi worden uitgelicht. Dan denk ik meteen: Ha, Willink-momentje.
Ja, daar kijk je nu heel anders naar.
Die wolkenpartijen maken de dreiging compleet! Op de schilderijen dan. Voor de rest houden we ons hart vast.
Bijzonder én dreigend. De vrolijkheid is ver te zoeken maar ik wil ik wel naar op zoek.
De dreiging van een oorlog was tussen 34 en 38 natuurlijk al te voelen. We zullen moeten afwachten we er nu verder gaat gebeuren.
Ik vond het altijd mooie schilderijen, maar nu is de dreiging me te heftig.
Een reactie posten