Ik googelde en ja hoor, daar kwam het liedje te voorschijn. Met acht woorden hè, ergens midden uit de tekst.
Ontzettend ouderwetsch, echt ontzettend, maar zo lief. Het was een totaal andere wereld toen.
Het liedje werd gespeeld en gezongen door Het Orkest Zonder Naam en dat is heel iets anders dan BZN. Dit was een Kro-radio-orkest. En dat orkest liet zich horen op de radio zo'n beetje rond 1950. En dan waren er steeds verschillende vocalisten.
Ik ontdekte dat Robert Long (ach Robert Long, zo droevig dat hij er al zo lang niet meer is) het ook gezongen heeft. Zoals hij het deed gaat het al een stukje sneller. Robert Long kun je hier nog horen: klik
Sorry, de Robert Long link werkt niet. Maar als je het graag wil horen: tik Robert Long Lentekind en je bent er.
19 opmerkingen:
Sunny, but only -2C here! Nice song (sadly I don´t understand).
Nog niet eerder gehoord maar het past goed bij het fijne zonnetje van deze morgen :-)
Ja, ik herken het lied. :)
Heerlijk ouderwets liedje. Ik denk dat het linkje naar Robert niet werkt. Fijne lentedag!!
ha Bertiebo,
wat een lief liedje...
En wat geweldig dat je door een klein zinnetje in het midden van het liedje de hele tekst kunt vinden.
Alles is te vinden...
groetjes!
Herinnering aan vroeger. Mijn moeder zong het. Lief ..
De klik klikt niet����
Goed hoe Google werkt he! Ik vind het nog steeds wonderbaarlijk. Het liedje komt me vaag bekend voor. Robert Long ga ik nog even opzoeken ;) want idd je linkje doet het niet.
Wat een geweldige uitvoering... Ik vind de uitvoering van Robert ook wel leuk.
Ik kende het liedje niet. Nee zo maken ze ze tegenwoordig niet meer :-)
Vind de uitvoering van Robert Long mooi, maar ik luister graag naar hem, heb van de week nog een paar uur zitten luisteren.
Hier lijkt het meestal wel lente, maar een paar dagen geleden zag ik twee lammetjes en toen dacht ik echt nu wordt het lente.
Nostalgie ten top!
Ik heb er geen herinneringen aan, maar het is leuk, lekker ouderwets.
Midden in de roos. Ik sta weer samen met mijn vriendinnetje bij haar thuis op zolder. Elk een badmintonracket als gitaar zongen we tweestemmig dit liedje. En maar hopen dat de klanten beneden in de slagerswinkel ons zouden horen. We waren acht/negen jaar, denk ik. En nu heb ik dus een oorwurm, maar dat hindert niet.
ik herken ze alletwee, de eerste van het orkest zonder naam doet mij denken aan moeders wil is wet, een ochtendradioprograma waar mijn mem altijd naar luisterde. ik was toen een jaar of acht denk ik.
Ha, wat een lekker zoet lied. Ik ken het niet, ook niet van Robert Long.
Jaaaa.......dat ken ik van hééél hééél lang geleden.
Ken de tekst nog bijna helemaal .
Heb nog niet naar Robert Long geluisterd !
Heerlijk liedje.
De versie van het orkest zegt mij niets. Die van Robert Long des te meer. Bedankt voor de herinnering.
Een reactie posten