Dit is onze klok. Ik ben er zeer aan gehecht. Zozeer dat we hem een tijdje geleden, toen hij ineens niet meer liep, hebben laten repareren.
Dat zijn dure reparaties hoor, maar we vonden het verantwoord.
De klok slaat een keer op het halve uur en verder het aantal slagen van de hele uren. Hij tikt ook duidelijk. Maar ik miste vooral die uren. Als ik 's nachts niet slaap en dat gebeurt nog al eens, wil ik niet steeds kijken hoe laat het is, maar wacht ik op het slaan van de klok.
Hij is erg oud. Mijn ouders woonden na de oorlog in bij een oude dame en mochten, toen ze daar weggingen, twee klokken meenemen.
Met deze deden ze niets, die heeft jarenlang in de schuur gestaan.
Tot ik mijn eerste baan kreeg en mijn eerste flat. Toen vond mijn vader dat ik deze klok maar moest hebben en knapte hem prachtig voor me op.
En waarom nu dit verhaal?
Nou dat zit zo: we waren dus in Kasteel Ruurlo en dat is de plek waar heel veel werk van Carel Willink te zien is.
Ik vond het zo leuk dat we toch weer andere dingen zagen en onder andere een klok. (Carel Willink, 1921)
Onze klok! Dat is toch gewoon onze klok!
En nu komt er weer een toeval. De dag nadat ik dit schilderij ontdekte in Ruurlo, was ik in 'ons' museum aan het werk.
Eens in de week komt daar een klokkenmaker om de uurwerken bij te stellen en te controleren. Dat wist ik wel, maar ik had hem nog nooit gezien.
Nu wel en het bleek de klokkenmaker te zijn aan wie wij onze klok hadden toevertrouwd. Ik kende hem niet doordat mijn man die reparatie heeft afgehandeld.
Dus ik kon hem nu vertellen hoe blij we waren met de gerepareerde klok. Zo'n man herinnert zich natuurlijk niet welke klokken hij allemaal onder handen heeft gehad. Maar de foto die ik net voor dit blogje had gemaakt stond nog op mijn telefoon. Toen wist hij het weer!
Hij vertelde dat hij het extreem druk heeft en voorlopig helemaal geen werk meer aanneemt. Maar ik krijg toch een voordeel, nu wij elkaar 'als collega's kennen'. Want ik heb nóg een klok. 'Neem maar een keer mee hier naar toe' zei hij.
17 opmerkingen:
Zo'n klok heeft een verhaal en geeft de tijd nog gewoon aan. Niks digitaal. Veel mooier.
Zo mooi, een echt oude klok. Die hebben een verhaal te vertellen. Wij hebben een scheepsklok, gekregen van mijn schoonmoeder lang geleden.Die slaat geen uren maar glas.
Mooi een klok met verhaal. Wij hebben een comtoise. Die kreeg ik op mijn 24-ste van mijn schoonvader. Opknappen van oude klokken was zijn hobby.
That really is a great story and fun coincidence, well, and useful!
My father was a clockmaker, too (amogst other).
Een beetje geluk moet je af en toe hebben... Mooie klok ook.
Heerlijk, weer zo'n toevalverhaal. Wij hebben onze klok op onze trouwdag gekregen. Dus al ruim 45 jaar geleden. En net als jij, luister ik er vaak ' s nachts naar. Toen ik jouw stukje las, dacht ik: een klokkenmaker!! Die zoek ik nl, want de klok loopt niet zo heel goed meer. Helaas, de jouwe heeft het ook te druk. Fijn dat je je klok bij hem kunt brengen.
Fijn trouwens dat je weer werkt. Lekker mensen ontmoeten en genieten van kunst!!
Wat een leuk “toevalligheden” verhaal !
Mooi verhaal. Mooie klok ook. Doet me denken aan de kamer van mijn grootouders, daar hing een dergelijk exemplaar, alleen de kast was strakker uitgevoerd.
Mijn moeder had een hekel aan tikkende klokken, weet niet waarom dus wij hadden van die moderne stille elektrische klokken thuis. Bij andere mensen thuis schrok ik me altijd een ongeluk als er ineens iets begon te slaan, was dat helemaal niet gewend. We hebben dus geen tikkende klokken hier.
Ik heb ook een hekel aan tikkende klokken. Behalve dus aan deze
Mijn vader heeft jarenlang als hobby allerlei uurwerken gerepareerd. Een langdurig en tijdrovend klusje. Wij woonden destijds in de Haagse Appelstraat en ons huis werd grappend het klokkenhuis genoemd. Ik ben dus met getik, gebeier en geklingel opgegroeid en vind het nog steeds een heerlijk geluid.
Jouw blog spreekt me dus zeer aan!
Dat kan geen toeval zijn met jouw klok, de geschilderde klok en dan ook nog die klokkenmaker.
Heb de klok van mijn Opa en Oma gekregen. Niemand wilde 'm. Maar is een klok in Amsterdamse School-stijl en ik vond 'm al mooi als klein meisje toen hij nog op de schoorsteenmantel bij hen stond. Helaas loopt hij niet meer. Slaat ook op het halve uur en de hele uren het aantal uren wat het dan is.
Mooie klok, fijn dat ie weer is gemaakt.
Wat een heerlijke toevalligheden over de klok. Bijzonder dat
je een schilderij van een klok van Carel Willink tegen kwam,
nu ken ik niet al zijn werken maar deze was mij onbekend.
Maar ben het met je eens, het is gewoon jullie klok!!!
Dat laatste gedeelte van de klokkenmaker die je nog nooit
had gezien en er pratende achter kwam dat deze man jullie
klok gerepareerd heeft, en tevens je collega is, haha HEERLIJK!!!
Echte klokkenmakers worden ook zeldzamer, maar het is de klok waard.
Heel bijzonder dat je de klokkenmaker tegen kwam. Hans
Leuke toevallen allema a l bij elkaar. Ik heb ook nog wel herinneringen aan zo n zelfde klok. Grappig
Dat is inderdaad jullie klok... en hoe toevallig.
Trouwens altijd handig, een klokkenmaker in je kenniskring.
Een reactie posten