Hoge luchten.

 Hoge luchten heet de tentoonstelling die je nog tot en met zondag in ons museum kunt bezoeken en bewonderen. 

En ik schaam me nogal, ik weet eigenlijk niet waarom ik er niet eerder iets over vertelde. Het kwam er niet van.  Echt jammer, want fraai is-ie deze tentoonstelling.  

Veertig schatten uit het Rijksmuseum zijn te zien in onze zogenaamde Marmerzaal.  

Allemaal met een thema: het zijn allemaal schilderijen over luchten en over steden. Stadslucht maakt vrij. 

De schilderijen  komen allemaal uit het depot van het Rijksmuseum. Uit verschillende periodes, 17e eeuw, romantiek,  impressionisme...  

Johan Barthold Jongkind: Rotterdam bij maneschijn, 1881

Ik vind ze allemaal mooi en ook erg interessant. Sommige schilderijen vertellen een verhaal hè en daar hou ik van. 

Andreas Schelfhout: Binnenplaatsje, ca 1822

Weten jullie hoe lang een museumbezoeker gemiddeld naar een schilderij kijkt in een museum? Ik wist het niet, maar die dingen worden onderzocht in dit land en het is 28 seconden. 

Daarom is het leuk dat er,  ahum,  'speciaal getrainde medewerkers' op zaal lopen die samen met bezoekers die dat leuk vinden, wat nader ingaan op een schilderij. Ik was een van die medewerkers. 

Een Beleving noemen we het. Samen met mensen een schilderij beleven, soms met twee bezoekers, ook wel eens met twaalf. Tien minuten. Ieder uur een keer. 

Cornelis Springer: De Zuiderhaven in Enkhuizen, 1868

(Toen we hoorden dat dit schilderij zou komen zijn we meteen op de fiets naar Enkhuizen gegaan, om te kijken hoe de situatie daar nu is)

Voor de tentoonstelling begon hebben de vrijwilligers onder leiding van het hoofd educatie een keuze gemaakt uit die veertig schilderijen. 

En over die gezamenlijk gekozen schilderijen kregen we veel informatie. 

De bedoeling is echter niet zozeer het doorgeven van die informatie, de bedoeling is de mensen het schilderij te laten beléven. Soms met geuren, smaken en geluiden.  

Zo zijn er bijvoorbeeld twee schilderijen over een scheepswerf dan kun je de mensen teer laten ruiken en geluiden laten horen. Bijna vanzelf raakte je dan in gesprek met mensen, kwamen ze met vragen en opmerkingen. En vooral kéken ze

Bij een schilderij over ijsvermaak, van Barend Avercamp horen colfstokken, want die sport is op het schilderij te zien. En om in de stemming te komen kun je een ijssnoepje aanbieden. 

Barend Avercamp (1612-16790), IJsvermaak, ongedateerd

Normaal gesproken loop ik als suppoost rond op mijn werkdagen. En dan moet ik een uur in de zaal zijn.  Dat is een voorwaarde van het Rijksmuseum, dat er altijd iemand op zaal moet zijn. Geen straf, integendeel, ik ga het ontzettend missen. 

Maar dit, die Beleving, dat was extra en op andere dagen. 

Als de tentoonstelling klaar is bij ons, zal ik hier iets vertellen over het schilderij dat ik als eerste 'deed' en trouwens ook als laatste. 

Wellicht ten overvloede: dit is een reizende tentoonstelling uit een serie van vier. 

Lage Landen, Koele Wateren, Hoge Luchten en Hete Vuren. Die laatste komt nog. Hopelijk in het vernieuwde en verbouwde museum. 

Ik ben dan wel bijna te laat met mijn verhaal hier, je kunt nog kijken tot en met zondag.  En geen nood. Het is een reizende tentoonstelling, hierna gaan de Hoge luchten naar Gouda