We gingen met een doel naar het Mauritshuis, maar toen we informeerden bij binnenkomst waar we konden vinden wat we zochten, werd ons verteld dat het nog niet zo ver was, dat we te vroeg waren. Niet getreurd, er is natuurlijk altijd iets te zien in zo'n groot museum en dit keer was het een speciale tentoonstelling: Manhattan Masters, Rembrandt & Friends from the Frick Collection.
Tien schilderijen zijn dat, topstukken die al meer dan 100 jaar geleden Europa hebben verlaten en sindsdien Amerika niet meer zijn uit geweest.
Henry Clay Frick (1849-1919), was een rijke, steenrijke industrieel en hij verzamelde kunst. Hij bouwde een huis aan Central Park en dat is nu een museum. Het heet ook The Frick Colletion.
In zijn testament bepaalde Frick dat de collectie zijn huis nooit zou mogen verlaten. Dat het nu bij zeer hoge uitzondering toch gebeurt, is doordat ze daar in NY aan het verbouwen zijn.
Ik ben een paar keer in New York geweest en een keer hebben we voor dat museum gestaan, want niet alleen wilde ik de collectie zien, maar ook het huis. Helaas, toen waren ze dicht.
Nu zag ik dus toch nog wat van de schilderijen.
Tien prachtige schilderijen. Landschappen en portretten.
Van schilders als Jacob van Ruisdael, Meindert Hobbema, JohannesVermeer, Aelbert Cuyp, Frans Hals en meer.
'De hele Schilderswijk komt voorbij', las ik ergens.
Ik bekeek de landschappen en vond ze fraai. Maar ik genóót van de portretten.
Dus alleen al door dit portret was het voor mij een mooie dag. Hoe is het mogelijk dat iemand zo kan schilderen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het zelfportret van Rembrandt.
Dit portret, schilderde Rembrandt in 1658. Hij was 52 jaar oud en het was niet bepaald zijn beste jaar, hij was failliet. Maar hij beeldde zich zelf af in prachtige oude kleding. Het lijkt wel een beetje Oosters. Hoe kun je zo gouden stof schilderen?
Ik zou nog veel meer kunnen laten zien. We waren er lang en ik maakte veel foto's. Maar ik vind het zo genoeg. De tentoonstelling is nog te zien tot 15 januari
Met portretten uit die tijd denk ik wel eens "Hoe kregen ze die kleding gewassen en gedroogd?".
BeantwoordenVerwijderenO wat geweldig, die schilderkunst! Rembrandt bovenaan!
BeantwoordenVerwijderenZeer indrukwekkend!
BeantwoordenVerwijderenDe ogen vind ik ook altijd zo bijzonder. Alsof je echt in de ogen kijkt van een levend persoon. Ik denk dat wij deze tentoonstelling gaan bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenDat vind ik ook altijd zo bijzonder, hoe schildert iemand goud, zilver of glas... Ik heb wel met mijn neus bovenop een schilderij van Carel Willink gestaan, portret van Mathilde in de luipaardmantel van Fong Leng, en toen zag ik pas dat het geschilderd was. Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenHet zijn eigenlijk "foto's" van een verleden, we mogen blij zijn dat er zulke goede schilders waren die dat vastgelegd hebben zodat we er nu nog van kunnen genieten.
BeantwoordenVerwijderenWonderful paintings indeed. Oh he looks much older than 52...
BeantwoordenVerwijderenIk hou totaal niet van dit soort schilderijen, maar vind het wel knap dat iemand zo kon schilderen.
BeantwoordenVerwijderenJa reuze knap. Ik kan me ook vergapen aan de kanten kragen en mouwen, die op afstand bedrieglijk echt lijken.
BeantwoordenVerwijderenZo knap, dat je soorten stof kunt schilderen!
BeantwoordenVerwijderenIekequiltWat een mooie tentoonstelling. Heel bijzonder dat deze schilderijen de oversteek maakten. En goed dat je niet zo veel foto’s laat zien, hier moeten we toch eigenlijk gewoon allemaal heen.
BeantwoordenVerwijderenVooral die hoofden. Die zou je zo op straat kunnen zien. Zo heel erg anders zijn we niet (al denken we van wel).
BeantwoordenVerwijderenEr gaat inderdaad niets boven schilderkunst van dichtbij te kunnen bewonderen.
BeantwoordenVerwijderenVooral bij kleding en kragen van kant, ook fluwelen draperieën en kristallen
karaffen, ongelooflijk knap allemaal.
Onlangs was ik in het Jopie Huisman museum, uiteraard totaal iets anders maar
ook deze man was wat mij betreft een groot kunstenaar. Hoe hij bijvoorbeeld
gebreide truien met motieven schilderde, letterlijk ieder steekje is te volgen,
je kan het bijna van het doek pakken zo levensecht. Dat is puur genieten.