Deze foto is een ansichtkaart van Huis Bonck en gemaakt door Arjan Bronkhorst.
Als er geen bezoekers zijn zit ik daar wel eens een tijdje. Daar op die stoel. Beetje mijmeren, beetje lezen.
Als er wel bezoekers zijn is het anders natuurlijk. Dan ben je wat actiever, houdt in de gaten of mensen wat aanvullende info nodig hebben. Je vertelt wat over het idee achter de museumhuizen van Hendrick de Keyser Monumenten.
Ik vind het prettig om daar te zijn in allebei de gevallen.
Maar voordat het bezoek begint moet je de mensen binnen laten.
En... je moet met ze afrekenen.
Een bezoek aan dit museumhuis is niet gratis en er moet gepind worden. Met een kaart van de Vriendenloterij is het weer wel gratis. Er zijn er nog meer mogelijkheden, introducés, ledenpas, men heeft al geboekt, betaald en een code gekregen.
Hoe dan ook, allemaal moeten ze toch via die kassa worden aangemeld. Dus in alle gevallen DE KASSA.
Toen ik gewoon vrijwilliger was en dat ben ik al jaren, had ik niet zoveel te maken met de kassa. Ik lette er nooit op. Het is zo dat je altijd met een kernvrijwilliger samenwerkt. Die kernvrijwilliger heeft de code van de deur, die gaat over de kassa en de reserveringen, die is op zo'n dag de eindverantwoordelijke.
Nou echt moeilijk is dat allemaal niet natuurlijk en je zou denken dat iemand die toch redelijk opgeleid is dat makkelijk zou moeten aankunnen. Iemand zoals ik zeg maar!
Nu ben ik sinds kort zelf kernvrijwilliger geworden, wat betekent dat ik er wat vaker moet zijn dan ik eerst was en dus die kassa!
Pfff, wat een ramp. Ik heb denk ik al vaker verteld dat ik slecht ben met apparaten. Met alle apparaten en dus ook met een kassa. Nou heb ik geluk dat mijn man ook kernvrijwilliger is geworden. We hebben eigenlijk een duobaan, hij 's morgens en ik 's middags of andersom. (Dan kost het ons een dag in de week).
En die man van mij is niet bang voor apparaten. Bij hem gaat het ook niet fout en als het wel fout gaat vindt hij wel een oplossing. Enfin, dus deze eerste keren heb ik hem vriendelijk doch dringend, zeer dringend, verzocht er bij te zijn tijdens mijn dienst. Stap voor stap moet ik het leren en gisteren had ik voor het eerst het idee dat ik het snapte. Er waren een stuk of twintig bezoekers en er is geloof ik niks fout gegaan. Zelfs niet het aan- en uitzetten van de kassa.
16 opmerkingen:
Een kwestie van even oefenen en het gaat je lukken...
Goed dat je doorzet. Maar ik snap,dat zitten op die stoel eigenlijk prettiger is
Kan het me zó voorstellen, ik ben ook niet zo goed met apparaten. Maar als je het eenmaal weet, dan vergeet je het niet meer. Leuke plek om te zitten trouwens.
Wat een leuke vrijwilligersbaan heb je!
Fijn zo'n helpende hand naast.je.
Daar kan ik mij wel wat bij voorstellen, ik ben ook geen held met apparaten en al helemaal niet met rekenen. Ik moest in de bibliotheek wel eens boetes afrekenen en zat dan in gedachten te berekenen hoeveel geld ik terug moest geven, een hel, tot iemand me uitlegde dat je de bedragen moet optellen in plaats van aftrekken.... :(
Hahaha, apparaten...! Wij hebben wel eens vaker gemerkt dat de kassa in sommige musea voor de vrijwilligers "een dingetje" is, maar met geduld kom je een heel eind hoor. En lief dat Frits je heeft bijgestaan :)
Alle begin is nou eenmaal moeilijk, maar de rest van je vrijwilligersbaan is wel erg leuk!
Wat leuk dat je bent " bevorderd". En met zo'n goede leermeester komt het vast allemaal goed.
Het lijkt me een enige vrijwilligersbaan, maar die kassa, wat een ramp. Je merkt het op diverse plekken dat de kassa voor de vrijwilliger een dingetje is. Groot gelijk dat je Frits om bijstand vroeg. Die man van mij is ook zo handig met apparatuur. Als ik in juli mijn hoortoestel krijg sleep ik hem mee om mee te kijken hoe dat werkt met de telefoon zodat hij mij kan helpen mocht ik de boel in de war schoppen.
And just when you think you have mastered the "device", there's an update! Exasperating!!! Thank you for all your posts. I always enjoy them.
Thank you!
Het houdt je alert. Best goed voor die hersens daarboven 😉
Ook ik ben niet goed met apparaten, zelfs niet met huishoudelijke. Maar goed, we moeten mee met de flow en inderdaad, het houdt je scherp.
Heerlijk omgeving om te zijn, en die KASSA, ach nog even en je doet het
blindelings. Oefenen baart kunst.
Het klinkt al ingewikkeld, dus fijn dat Frits je kon helpen en dat je het nu zelf kunt.
Een reactie posten