Na 'Het lied van ooievaar en dromedaris', was ik echt toe aan iets ontspannends. Op leesgebied. Want die ooievaar en dromedaris ontspanden me in het geheel niet. Integendeel. Ik vond het zwaar, zowel letterlijk als figuurlijk.
Ik heb het nog niet eens uit, maar over de plot zou ik hier toch niets vertellen, dus het maakt niet uit. Het is zo'n origineel boek. Overigens het tweede deel van een serie. Dat andere deel wacht me dus nog, heerlijk.
Hoofdpersonen zijn René Magritte en zijn vrouw Georgette.
René Magritte, de beroemde Belgische kunstenaar. De surrealist. De man van Ceci n'est pas une pipe, de man van de bolhoed. Onder andere dan hè
En wat een prachtig boekomslag is er met deze wetenschap gemaakt voor het boek
Enfin, Magritte, zijn vrouw en hun hondje Jackie (dat Loulou wordt genoemd) brengen (jaren vijftig) een vakantie door aan de Belgische kust.
Zoals je op de omslag van het boek kunt zien ontdekken ze een dode man en dat feit, gecombineerd met een paar opvallende zaken in hun hotel, maakt dat ze hun speurneus opzetten en op zoek gaan naar dat wat er gebeurd is.
De politie laat het nogal afweten. Maar Georgette (vooral Georgette) en René niet!
Hoewel Magritte in het echt ook met Georgette was getrouwd en ze ook echt een Loulou hadden, is het boek fictie.
Maar wel met een heleboel zaken die bekend zijn over Magritte er in verwerkt.
De schrijfster, Nadine Monfils heeft zich echt in zijn leven verdiept, heeft ook nog kennis gemaakt met Georgette en heeft 'geprobeerd de personages zo getrouw mogelijk neer te zetten volgens het beeld dat ik kon opmaken uit hun gedachten, interviews met en schrijfsels over hen'.
Nou, dat dus. Als je daar dan nog bij in aanmerking neemt dat het boek grappig is geschreven én dat je geïnteresseerd raakt in het echte leven en werk van Magritte, dan heb je een leuke en ontspannende leeservaring!
Voetnoot: Er staan heel wat voetnoten in het boek en in dit geval vond ik dat erg leuk. Ze voegen iets toe. Gaat het bijv. over een gocart, wordt in de voetnoot uitgelegd wat dat is. Als de Magrittes tomaat-garnaal met frietjes eten, staat in de voetnoot hoe je dat maakt en krijg je er zin in.
14 opmerkingen:
Zo te lezen een erg leuk boek.
Wat leuk,ik ga reserveren
Wat een origineel gegeven in het boek. Lijkt me een leuk boek.
Izerina, dan zou ik toch eerst deel 1 doen: Nu breekt mijn pijp
"Het lied van ooievaar en dromedaris" heb ik ook geprobeerd, maar na ruim 100 pagina's heb ik het opgegeven. Mijn oudste broer heeft het daarna meegehad op vakantie en ook hij haalde het einde niet. Je moet er tegen kunnen, zo'n boek.
Lijkt mij heel origineel , de voorkant maakt al nieuwsgierig!
Bedankt voor de tip.
Dat lijkt me een heerlijke serie. Ik heb ze op mijn lijstje van de bieb gezet. Met de herfst voor de deur zijn boekentips welkom.
De kaft is in ieder geval al geweldig!
The footnotes sound especially interesting!
the book covers are artistic
Weer een leuke tip!
Lijkt me een aardig boek, alleen al om de voetnoten.
Wat een leuk idee en goed dat ze zoveel onderzoek gedaan heeft. Ik had hem nog niet door want onder de pijp zegt het Dit is geen pijp. Ik heb het opgezocht en de reden is dat het een plaatje van een pijp is. Geen pijp lol
Een reactie posten