Toen we tijdens Corona alle elf Friese steden bezochten om de elf fonteinen te zien, waren we ook in Workum. Maar alles was dicht natuurlijk.
We namen ons wel voor om als... ooit... terug te gaan voor het Jopie Huisman Museum.
En nu was het zo ver. We waren toch al in Friesland en pikten dit mee.Toen onze kinderen klein waren hebben we eens een vakantie in Friesland doorgebracht.
Dat was een toffe vakantie. Mijn ouders waren toen nog in staat ons een paar dagen te bezoeken. Zij gingen in een hotel en wij waren met de caravan. We stonden in Oudehaske waar mijn moeder had gewoond. Mooie herinneringen had zij aan haar tijd in Friesland.
We deden toen van alles en bezochten allerlei Friese bijzonderheden. Onder andere het Jopie Huisman Museum. Lang geleden dus.
En nu gingen we weer. Het zou sowieso anders geweest zijn dan toen natuurlijk, ons beeld zou anders zijn geworden.
Maar ook het museum was echt niet meer hetzelfde. De mevrouw aan de balie vertelde dat Jopie het er niet mee eens zou zijn geweest, met het museum zoals het nu is. 'Maar ja', zei ze, 'je moet mee met de tijd. Je wil blijven bestaan'. En daar had ze natuurlijk gelijk in.
Wat je hier naast ziet is het kaartje dat ik extra kreeg, toen ik zei dat ik de kaartjes zo mooi vond. We kregen er met ons tweeën natuurlijk twee. Maar: 'Er zijn zes verschillende', zei die mevrouw en ik kreeg de vier andere erbij die mensen hadden laten liggen.
Op de achterkant van ieder kaartje staat een uitspraak van Jopie Huisman.
Bijvoorbeeld: 'Een drijfveer heb ik niet, wat uit mij komt zit in mij'.
Of 'Liefde kun je alleen maar kwijt waar het ontvangen wil worden'.
Een filosoof was deze schilder, dus ook.
Kijk dit zijn de andere vijf kaartjes:
We zagen eerst een film over zijn leven en zaten er toen meteen helemaal in om de rest te bekijken. Er was veel werk te zien, toevallig ook werk dat normaal in depot staat.
Er was een stembureau bij gemaakt en daar kon je stemmen op je lievelingskunstwerk. Na afloop van deze actie laten ze je dan weten welk werk het vaakst is gekozen. Vind ik leuk en ik zal de uitslag tzt hier delen.
Er zit uiteraard ook een stukje nostalgie aan vast als je na jaren nog eens gaat. Ik had dat bij Mondriaan. Hoe meer ik zag hoe mooier ik vooral zijn oudere werken vond.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig wat die man maakte!
BeantwoordenVerwijderenEen schilder naar mijn hart. Ik zou er graag eens heen gaan. Ooit waren we in Workum maar hadden geen zin of tijd voor het museum. Maar je hebt me enthousiast gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenWij waren er ook, jaren geleden, Jopie liep daar toen ook.
BeantwoordenVerwijderenHij maakte hier en daar een praatje, apart hoor in je eigen museum rondlopen.
Indrukwekkend dat wat we daar zagen.
Geen gek idee om nog eens terug te gaan.
Dat vond ik zulk mooi en ontroerend werk. Prachtig. En Workum is ook zo'n lief stadje.
BeantwoordenVerwijderenHet toegangskaartje met de tweede rode jassen, heb ik nog. Jopie hebben we er ook ontmoet, een heel vriendelijke man en de eerste in Nederland die bij leven een eigen museum had. Mijn favoriete schilderij is een oude lappenpop, waar ik een kaart van heb gekocht. Ben benieuwd wat de andere bezoekers kiezen.
BeantwoordenVerwijderenJopie Huisman, fantastische schilder van zijn leven en natuur in zijn Friesland! Wij zijn er indertijd ook geweest in het vrij nieuwe museum en hebben ookgenoten. Wat aardig van die mevrouw om al die kaartjes te geven met filosofische teksten.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk museum.
BeantwoordenVerwijderenWij waren er jaren geleden toen we familieweekend vierden in Pingjum. Die man kon er wat van hoor!
BeantwoordenVerwijderenThe paintings have a concrete like feel to them all
BeantwoordenVerwijderenVery nice memories you have and the quotes.... my friend fK would love them (I do, too).
BeantwoordenVerwijderenOudehaske, daar heb ik gewoond in mijn kleuter- en lagere school leeftijd.
BeantwoordenVerwijderenZo'n prachtig werk allemaal. Ik heb het bovenste toegangskaartje nog bewaard. Te mooi om weg te doen.
BeantwoordenVerwijderenOudehaske is mijn buurdorp, een prachtige omgeving om te wandelen.
BeantwoordenVerwijderenPuur uit chauvinisme “de voetbalschoenen van Abe”, staan bovenaan op mijn lijstje.
Anneke
Daar ben ik ook ooit geweest, lang geleden.
BeantwoordenVerwijderenEcht zo mooi wat die man schilderde.
Wat ik zo bijzonder vond waren die vodden schilderijen, alles zo gedetailleerd!
Ik zou er graag eens heen gaan. We stonden ooit voor de deur omdat we in de buurt waren maar toen was het gesloten.
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben twee keer in het museum van Jopie Huisman geweest. De eerste keer leefde Jopie Huisman nog en vorig jaar voor de tweede keer. Prachtige schilderijen met zulke leuke verhalen!
BeantwoordenVerwijderenMomenteel is een van mijn lievelings musea gesloten ivm aardbevingsschade maar als je volgende jaar eens in de buurt van Appingedam bent zou je beslist het Museum Möhlman moeten bezoeken!
BeantwoordenVerwijderenIk heb er van gehoord, Janne. Nou ben ik nooit in de buurt van Appingedam, maar ik ben wel van plan om er voor te gaan. Maar als ik het goed heb is het museum gesloten.
Ben ook al drie maal in het museum van Jopie Huisman geweest, ook eenmaal toen hij
BeantwoordenVerwijderennog leefde, vorig najaar was de derde keer. Het was echt een groot kunstenaar. Als je
alleen al de doeken bekijkt waar op hij mensen met dikke truien heeft geschilderd,
ieder breisteek is letterlijk te zien, werkelijk ongelooflijk dat iemand dat kan.
Het was echt een pracht mens.
Bij Jopie Huisman kun je gerust op herhaling gaan. Altijd weer fascinerend. Zijn rode hemd in mijn jonge jaren lang als poster aan de muur gehad.
BeantwoordenVerwijderen