Henri Matisse

Oké, Matisse dus. De oase van Matisse zelfs. En eigenlijk was het dat ook wel, een oase. In dubbele betekenis, nl. ook een oase van rust op zondagmorgen. Helemaal als je het vergelijkt met de Rembrandt tentoonstelling.
De tentoonstelling in het Stedelijk Museum was in tweeën. Beneden de schilderijen, niet alleen van Matisse, maar ook van kunstenaars die hem inspireerden en beïnvloedden. En navolgden
En boven de knipsels. Knipsels klinkt een beetje oenig en dat is niet de bedoeling, want ze zijn prachtig.
Als je meer over Matisse wil weten moet je even hier klikken. Hier
Dan sla ik het over en laat alleen even wat zien. Ter inspiratie en ter navolging. En dan bedoel ik het navolgen van een bezoek aan het museum. Want echt het is een aanrader.
Ik wil trouwens nog wel even opmerken dat ik me altijd zo trots voel als ik in zo'n museum als het Stedelijk of het Rijks ben. Terwijl ik eigenlijk meer van kleinere musea houd hoor. Maar deze twee zijn toch wel echt bijzonder en bijzonder mooi. 'Dit is toch maar mooi mijn land' denk ik dan. Tamelijk raar natuurlijk, maar het is zo!

Een straat te Arcueil, 1904

Papegaaitulpen, 1905

Stilleven met een mand met sinaasappels, 1912

Odalisk (1920-1921)

Ik had nog nooit van een odalisk gehoord. Maar nu dus wel. Het is een vrouw in dienst in de harem van een sultan. En Matisse maakte deze schilderijen als oefening voor naakten. Na bezoeken aan Marokko en Algerije.

Dit vond ik ook leuk. Van die lijnen die simpel lijken en het misschien ook wel zijn. Maar doe het maar eens na dan.

Ik zou nog wel door kunnen gaan met de schilderijen, maar ja, je kunt echt beter zelf gaan kijken.
Toen we naar boven gingen voor de knipsels, kwamen we eerst nog langs een ruimte waar kinderen (maar volwassenen mogen ook hoor mevrouw) hun eigen knipsels mogen maken. Leuk bedacht vind ik.

Er zijn (nogal vaak) momenten dat ik weer heel graag juf zou willen zijn. Dan had ik gisteren een ingelaste les Matisse gedaan met daarna knippen en schilderen. Tja...
Maar dan de knipsels. Matisse maakte ze eerst als een soort oefening in compositie heb ik begrepen. Maar later werd het een kunstvorm op zich.

Knipsels en teksten moet ik eigenlijk zeggen. Ik laat er maar een zien want mijn foto's zijn allemaal even slecht helaas.
En een tekst. Ook maar eentje, maar een mooie om deze dag mee te beginnen dacht ik zo!

Er zijn overal bloemen voor wie het wil zien

En ik eindig met een heel andere tekst, die ik na het zien van deze tentoonstelling helemaal begreep: