New Dawn

Nou moe... had ik net een blogberichtje gemaakt over mijn roos New Dawn, die zo leuk over de schutting piept, met haar prachtige roze kleur, zie ik dat Mirjam over dezelfde roos blogde. Nou ja dezelfde niet,  over de hare dan natuurlijk hè.
Dus ik twijfelde eventjes, maar ja het is eigenlijk ook wel grappig, dus met wat aanpassingen plaats ik mijn berichtje toch.
De roos verdient het namelijk. Twee jaar geleden was ze helemaal dood. Dachten we.
Bloeide ze normaal met een overdaad aan bloemen, echt een wolk van rozen, toen kwam er helemaal niks.
Door de vorst denken we. De dode takken hebben we er toen uitgehaald en verder niks gedaan. En het gekke was: vorig jaar kwam ze langzaam weer op gang.
Dat was dapper en stoer van de roos en dus, toen de oude tuin werd leeggehaald waren er twee planten die mochten blijven. Moesten blijven zelfs.  De hortensia die ik van Diana, mijn overleden buurvrouw had gekregen en de New Dawn, omdat ze zo haar best had gedaan. Verder is alles weggehaald. De pioenen zelfs, die ik nu wel een beetje mis. Ze staan nu bij dochter en doen het daar uitstekend. Volgend jaar maar weer eens een flinke stek meenemen.
De beplanting van de tuin is toch nog niet helemaal zoals ik het zou willen en zoals ik het had verwacht. Dus een pioenenplek moet er wel weer komen.
Tja die roos... nog geen wolk zoals vroeger. Maar toch al weer veel meer dan vorig jaar. Ik houd er van. Blij dat ze er nog is.