W. G. van de Hulst, die boeken voor (jonge) kinderen schreef is bij mij nooit favoriet geweest. Dit is ook het enige boekje dat ik van hem heb. Eigenlijk is het best een dramatisch verhaal, "voor onze kleinen". Ik herlas het vanwege de illustraties van Tjeerd Bottema.
Anneke logeert bij groot-moe en groot-va omdat va-der op reis en moe-der ziek is. Dan krijgt ze een prach-tig lintje, 't was echt van flu-weel en geeft dat aan de sik. Die loopt weg en Anneke gaat er achter aan. Ze verdwaalt en het gaat heel hard regenen. Enfin iedereen ongerust, maar het loopt natuurlijk goed af.
Ik weet nog goed hoe irritant ik die teksten met streepjes vond als kind. Misschien had ik anders W.G. wel gewaardeerd, maar ik was een goede lezer. Ik heb net bijna al mijn rapporten van de lagere school weggegooid, op het eerste rapport na. Ik had toen een achteneenhalf voor lezen. Dat bleef de hele schooltijd zo. Een zes voor schrijven en een achteneenhalf voor lezen. Dus ik had die streepjes niet nodig.
Enfin tussen W. G van de Hulst en Gabriel Garcia Márquez ligt een leven lang lezen. Altijd maar weer lezen, wat de omstandigheden ook waren en waar ik ook was.
En dit boekje: wat een juweeltje.
Het gaat over een man die zichzelf op zijn negentigste verjaardag door bemiddeling van een bevriende bordeelhoudster, op een jong meisje trakteert. Een maagd. Tussen de oude man en het meisje ontstaat een ontroerende relatie, de oude man wordt voor het eerst echt verliefd.De oude man was min of meer aan het wachten op de dood, maar kan nu weer voluit leven.
9 opmerkingen:
Ik erger me ook mateloos aan de streepjes en spaties. Die maken m.i. het lezen alleen maar moeilijker.
Die streepjes irriteerden mij ook. Stel je de boekenkast eens voor met alle in de loop der tijd gelezen boeken.....
ik ga hakken/plakken door die streepjes merk ik
Marquez is één van mijn lievelingsschrijvers. Ik ga eens kijken of ik dit boek op de een of andere manier te pakken kan krijgen.
Ik was ook een goede en snelle lezer en had net dezelfde irritatie door die streepjes...
Het boekje van Marquez hebben we hier ook in huis. Ja, ik vond het ook mooi, maar vooral mijn echtgenoot vond het een van de mooiste boeken die hij ooit las. En hij leest er veel.
Haha, die streepje. Die maakten mij totaal van de wijs toen ik net leerde lezen. Ik zat op school bij de nonnen en werd opgevoed met Jezus. Maar door die rottige streepjes las ik doorlopend 'je zus' en begreep er niets van. Het heeft gelukkig maar even geduurd en net als jij heb ik vanaf jong kind af heel veel gelezen en blijf dat doen.
Ik was een late trage lezer, begreep het allemaal niet zo snel.
Gelukkig is dat toen ik het dan eindelijk wel kon, helemaal goed gekomen.
Die streepjes waren dus voor mij destijds heel handig om er nog iets van te snappen.
Ik herinner me niks van streepjes. Als we ze al gehad zouden hebben, zullen ze me wel niet geïrriteerd hebben omdat ik het vergeten ben. Wat een rot verhaal voor kinderen. Manmanman... waar hebben ze ons toch allemaal mee opgezadeld toen we klein waren.:-)
Wat zou het leven saai zijn zonder boeken...
Een reactie posten