Een tijd geleden, voor de lockdown, stelde een bezoekster van ons museum mij een vraag en die kon ik gelukkig beantwoorden. Wat ik deed.
Daarna wees ik haar op een bijzonder voorwerp in dezelfde zaal waar ze aan voorbij was gegaan en ook daar vertelde ik iets over. Vond ze leuk.
'Wat weet u veel', zei ze. En dat moest ik toch echt ontkennen. Niet uit valse bescheidenheid. Echt niet.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik erachter kom dat ik juist niet zo veel weet. Ik weet veel meer niet dan wel.
En het is al weer een tijd geleden natuurlijk, maar toen we een bezoek brachten aan het huis van Hilde, werd ik weer eens even met mijn neus op de feiten gedrukt. Het ging daar niet alleen over Hilde, maar ook over het Noord-Hollandse landschap en hoe dat ontstaan is.
Het ontstaan van dit land en speciaal van de provincie waar ik woon... Eigenlijk best belangrijk.
Ik kreeg het vak aardrijkskunde vanaf de derde klas lagere school, daarna heb vijf jaar middelbare school gehad en nog een vervolgopleiding, mét aardrijkskunde
Dat is in totaal twaalf jaar aardrijkskunde. Je zou denken dat ik dan toch iets meer zou moeten weten over bijvoorbeeld de geologische tijdvakken.
Oké, het is minstens vijftig jaar geleden en de ontwikkelingen op dat gebied hebben niet bepaald stilgestaan. Maar toch.
Dus dan ga ik maar eens googelen voor ik het weet zijn er zo weer een paar uur voorbij en dan onthoud ik het ook nog niet eens.
Maar ja, ik heb het wel kunnen opzoeken. Ook wat waard, weten dat ik het weer kan opzoeken.
Ps: Ons museum, het Westfries Museum is weer geopend. En straks ga ik eindelijk weer eens 'werken'. Eens kijken of ik nog een paar vragen kan beantwoorden.
22 opmerkingen:
Geography, uh-oh.
Soooooo long ago.
Yay, though, to your museum´s re-opening and your working again!
Ik heb het lang geleden al opgegeven om alles te willen weten. Gelukkig is er internet.
Interessant! Gelukkig is alles op te zoeken. En het valt me op dat veel van mijn kennis verouderd is en er allang weer nieuwe inzichten zijn. Werk ze!
Wat ik wil weten zoek ik op. Ook ik heb de moed opgegeven om alles te willen weten. Het past er gewoon niet in.
Heel herkenbaar. Ik ben me er soms ook (pijnlijk) van bewust hoe weinig ik eigenlijk weet....
We hebben zoveel moeten leren waar we op dat moment het nut niet van inzagen, en je vergeet weer zoveel.
Ik denk wel eens dat ik nu heel anders tegenover de leerstof op de Havo zou aankijken..
Maar je blijft leren, je leven lang. En dat is ook goed en leuk!
Ik zoek op wat ik wil weten en nog niet weet :-) en vergeet het ook vaak weer (te) snel …
Fijne werkdag.
Ha Bertiebo,
ja... grappig... je komt er steeds mee achter dat je eigenlijk helemaal niet zoveel weet.
Of is onze "harde schijf" vol??
Prettig wekeend, Marlou
Een totaal blanco gebied voor mij. Werd niet behandeld bij mij op school. Herinner me alleen iets van ijstijd. Maar gelukkig dat we het wel kunnen zoeken en vinden, net als zoceel andere dingen.
Dat heb ik vroeger ook moeten leren, maar gewist van mijn harde schijf om ruimte te maken voor andere dingen.
Google is mijn beste vriend, die onthoud dit soort dingen voor me :-)
Ik weet niet veel en ben ook nog eens vergeetachtig. Maar ik ben wel precies dus schrijf veel op.
veel plezier!
Ach ja, met de ouderdom nemen de hersens niet zo veel meer op, ik kan er mee leven.
Wat heerlijk dat je weer mag werken. Ik denk dat het niet gek is als je iets niet weet. Gewoon opzoeken op Google !
het zijn ook niet echt namen om jaren en jaren te onthouden. ik onthoud nu alleen nog wat ik leuk vind (en dat is best veel)
Maar goed dat we alles kunnen opslaan op het www. Titdat we niet meer weten hoe...
Lang leve google .........
Weten waar je het moet zoeken is zeker zo belangrijk dan alles weten. Je kunt niet alles weten.
Dat schema vergeet je zo weer maar je weet waar je het terug kunt vinden, dat is veel waard.
Daar hebben we vast allemaal last van, je kunt niet alles weten. Maar het is altijd leuk om bij te leren. Zo heb ik mij onlangs verdiept in een wandeling over daken. Sindsdien zie ik het verschil in dakpannen, hoe ze zijn gelegd enz.
Sjees, het lijkt of ik over daken heb gelopen, maar dat laat ik toch echt aan Sinterklaas over.
Een reactie posten