Meeuwen

We waren nogal uithuizig afgelopen week. En we hadden echt mazzel, want was het in de rest van het land op veel plaatsen weer grauw en grijs en hier ook trouwens, aan de kust was het helder en zonnig. We gingen naar Egmond en ik zei het al eerder: het strand verveelt ons nooit, echt nooit. Er is altijd wel weer wat. Deze keer waren het meeuwen

'Oh ja en wat is daar dan bijzonder aan?', zul je zeggen. 'Er zijn altijd meeuwen en je hebt het ook al eerder laten zien'. 

Dat is waar, maar deze keer was het toch echt anders dan anders. 

We lopen vanaf Egmond meestal in zuidelijke richting, met de zon in ons gezicht. Ook nu dus, maar we zagen al van verre dat het anders was. We zagen dat er groepjes mensen stonden. 

Dat zien we in deze tijd daar niet vaak. Het is nooit druk en dat was het nu ook niet, maar terwijl we verder liepen zagen we al ongewoon veel meeuwendrukte. Dáár stonden die mensen naar te kijken. 

Echt, zo hebben we het nog nooit gezien

Echt, ik denk honderden, duizend misschien wel. Afhankelijk van de richting zag het letterlijk zwart van de meeuwen. Of wit dus. 

Soms dobberden ze in het water of stonden aan de rand, of ze vlogen een stukje. Als er een hond te dicht bij kwam, of een mens, vlogen ze en masse op, om een eindje verder weer te dalen. Het was fascinerend. 

We hebben een tijd staan kijken en liepen toen weer verder. Een enkele meeuw zagen we dan nog. Toen we terugkeerden waren ze er nog. Maar sommige waren aan de duinrand gaan zitten. Ook weer grote groepen hoor. 

Ik denk dat  er een soort grote koloniemeeting is geweest. Misschien moest er gestemd worden... je weet het niet