Al vaker heb ik verteld dat mijn moeder mij echt geen koken heeft geleerd.
Dat ze altijd ALS ik er dan eens naar vroeg zei: nou ja... een beetje dit en een beetje zus.
En dat dat, voor een totaal ongemotiveerde kok als ik zelf, beslist onvoldoende was.
Dat ik er dus ook niks aan kan doen hè, dan had mijn moeder maar...
Maar er is een ding dat ze me wel geleerd heeft en dat is nasi maken, zoals zij dat toen deed. Dat heb ik namelijk opgeschreven in mijn kookboek en nasi op die manier heb ik vaak gemaakt, vroeger. Al jaren niet meer trouwens.
En het kookboek heb ik ook niet meer, dat staat bij mijn dochter, die wél van koken houdt.
Laatst keek in nog eens in dat boek, zag het nasi-recept en keek er vertederd naar.
Diezelfde week (echt waar, ik heb altijd van die toevalligheden), belde ik mijn oude vriendin Laura, vriendin vanaf de Ped. Academie, ruim vijftig jaar dus.
Ik belde op een ongelukkige tijd, 'want', zei Laura, 'ik sta op het punt te gaan eten. Ik bel je straks terug'. Dat gebeurde ook.
'Nou', zei ze , 'ik heb nasi gegeten en het was heerlijk. En weet je, ik maak het nog altijd zoals ik het bij jou thuis at en zoals jouw moeder het maakte'.
Wat leuk vond ik dat om te horen. Ik wist niet eens meer dat Laura toen wel eens bij mij thuis kwam. We woonden allebei 'op kamers' in Middelburg, maar blijkbaar ging ze in het weekend wel eens mee.
Dit is namelijk een maaltijd die we in de laatste lockdown thuis hebben laten bezorgen.
Zo lekker, al die kleine gerechtjes. Goed verzorgd en heerlijk thuis op onze eigen tafel.
Ik denk dat we nog wel eens een keer gaan bestellen.
Of ik moet gewoon eens een beetje beter mijn best doen en het zelf nog eens maken op mijn moeders wijze, maar dan met uitbreidingen en met verschillende soorten vlees en vis.
Pfff, ik raak al in een stress als ik er aan denk...
23 opmerkingen:
:-) veel werk nasi maken, ik doe het ook weleens als ik speciale gasten krijg, maar dan ben ik 2 dagen bezig... pfffff
Een oom en tante maakten soms nasi. Dat wa een heel werk. Soms maak ik een heel simpele versie. Maar lekker is het.
Wat leuk,dat die nassi ook voortleeft bij je vriendin
inderdaad, nasi maak ik zoals mijn vader dat geleerd had in Indonesie, al die soldaten destijds namen wel iets mee naar huis... En eh, selamat makan.
Oh heerlijk, zo'n uitgebreide rijsttafel. Ja, nasi op Hollandse wijze kan daar niet aan tippen.
De maaltijd die jij liet bezorgen, zou ik eerder een kleine rijsttafel noemen en dat is enorm veel werk. Daar zijn zoveel ingrediënten voor nodig dat ik daar ook stress van zou krijgen hoor.
Toeval? Deze week kreeg ik een brief te lezen die mijn vader vanuit Indië stuurde, met jawel, het recept van " nassi goreng" zoals hij dat noemde.
Ik denk dat die van jou beter smaakte, het ziet er tenminste heerlijk uit.
Isn´t life too crazy at times?
Those coincidences and also to learn how many female other blogger-friends were not taught to cook - I don´t feel that lonely anymore in this.
I have a hard time eating nasi with chopsticks but now I crave bami goreng :-)
Zo'n ongemotiveerde kok ben ik dus ook, ha ha. En ook ik geef mijn moeder de schuld. Als ik wel eens vroeg of ze me koken wilde leren zei ze: kijk maar!
Geloof je me als ik zeg dat ik dat gisteravond gegeten heb?? Precies zo?? :o Ook van mijn moeder geleerd! Toevalligheden, ik houd ervan! Prettig weekend! Von.
Leuk stukje. Heb koken niet echt van mijn moeder geleerd - die had geen inzicht in smaken en was meer bezig met voeden van ons grote gezin en kookte alle groenten standaard tot snot. Maar mijzelf dingen geleerd en veel van vrienden opgepikt. Hoe je Surinaamse nasi maakt of bami. Altijd lekker en inderdaad (wat ik op je briefje lees) gaat beter met rijst die je al een dag eerder kookte.
Die rijsttafel ziet er heel erg lekker uit.
Ja het was "Hollandse nasi" zo maakte ik het ook altijd, maar tegenwoordig halen we wat bij de Chinees om thuis op te eten.
Ik bou helemaal niet van klken, net als jij .aar bij mijn schoonvader kregen we iedere vrijdag een uitgebreide havaanse rijsttafel. En dat heb ik tijdenlang geprobeerd te imiteren. Nu doe ik zelfs dat niet meer. Maar lekker is het!
Ja, je zou weer eens echt je moeders nasi moeten maken. Lijkt me een fijne herinneringsmomentje.
Bij ons thuis waren de 7 standaardgerechten van de week altijd verzopen in de azijn.
Ik dacht dat moet beter kunnen en toen heb ik mezelf koken geleerd.
Ik kook graag, heb kookles aan kinderen gegeven en liet onze kinderen van kleins af aan meehelpen en alles wat ze zelf maakten vonden ze lekker, dus ze aten alles :-)
Nu is het weer een uitdaging om met andere producten te werken, wat niet altijd gelijk lukt, maar wel weer een uitdaging is.
Nasi maak ik altijd in een simpele uitvoering, maar daarom niet minder lekker.
Ik heb leerde mijn vriendin kennen op de huishoudschool.
Tijdens de kookles waren we samen een koppel.
Mijn vriendin luisterde altijd goed naar de kookjuffrouw. ( die noemde je vroeger zo)
Het schoonmaken van de groente en aardappels deden we samen. Mijn vriendin kieperde het
vervolgens in een pannetje. Ik roerde af en toe in het pannetje en zij lette op dat het niet verbrandde.
Je begrijpt dat koken bij mij toen niet populair was.
Bijna 45 jaar verder kookt mijn vriendin uitstekend en ik belabberd... Ik heb er echt geen plezier in.
Het zweet breekt me dan ook uit als er iemand bij mij komt eten. Meestal vraag ik "wat vindt je lekker , pizza of chinees"? En dan snel bestellen!!!
Nasi maken is aan meneer F. voorbehouden. Weliswaar een simpele uitvoering met een pittige groentemix, maar ik eet altijd lekker. Toen ik op kamers ging wonen kreeg ik van mijn moeder het Amsterdams kookboek cadeau, niet dat ik er goed van leerde koken, want het is niet mijn favoriete bezigheid. Maar in de loop der jaren heb ik wel het nodige geleerd. Overigens kwam het kookboek gisteren nog voorbij in twee voor twaalf, het laat zich raden dat ik het antwoord op die vraag wist.
De nasi van je moeder zal zeker lekker zijn, anders overleefde het niet zolang bij je vriendin.
Zou het zeker nog eens gaan maken als ik jou was.
Dat heb ik met de macaroni van mijn moeder. Zooooooo lekker!
De beste rijsttafel ooit in A'dam bij Ka.... en Tij...ga daar binnenkort zeker naar toe.
Zoiets moet je de volgende keer weer fijn laten bezorgen, twee keer genieten. Je hoeft je niet druk te maken over het eten en je zit heerlijk te eten. Pure verwennerij!
Koken zoals moeders dat deed. Ik had ook zon moeder die de heerlijkste dingen maakte, hachee, stoofpeertjes ,groenten en kippen soep, appelmoes enz. Ook zij schreef nooit iets op. Dus heb ik het mezelf maar aangeleerd en met vallen en opstaan qua ingredienten en hoeveelheden heb ik geleerd die gerechten te maken zoals ik me van vroeger herinner. Nu vraagt mijn dochter ook, mama, heb je alles wel ergens opgeschreven? Nou , nee nog niet, maar dat ga ik binnenkort wel doen, maar wel alleen de ingredienten, de hoeveelheden daar neem ik het niet zo nauw mee, dat gaat puur op gevoel en veel proeven tijdens het koken.
Zo tof van je vriendin!
Een reactie posten