Anna Schapira

 

Er was nog een museum in Elburg, maar dat was het niet voor mij. Museum Sjoel Elburg wel. Ik vond het erg interessant. Het museum laat het Joodse leven in de provincie zien. Vanaf 1730. 

Dat is allemaal uitgebreid en mooi weergegeven. In beeld en geluid. Echt indrukwekkend.

Ook erg veel. We waren maar een dag in Elburg en je kunt in die tijd in Sjoel niet alles zien en opnemen.

Dus ik pikte er iets uit en dat was het leven van de Joodse  Anna Schapira. 

Misschien vanwege de naam Anna. Misschien omdat ze voor de oorlog juf was in Elburg. Ik weet het niet en het maakt ook niet uit. 

Wat een leven heeft Anna Schapira gehad. 

Ze was geboren in 1912 in een deel van Polen dat bij Oostenrijk- Hongarije hoorde. Toen de eerste Wereldoorlog uitbrak, vluchtte haar moeder met de kinderen naar Wenen. Eerste trauma voor Anna: het Russische kindermeisje, in dienst genomen om voor Anna te zorgen, moest achterblijven. 

Toen,  in 1919,  werd Anna vanwege de heersende honger op een kindertransport naar Nederland gestuurd om aan te sterken. Zeven jaar oud! 

Ze kwam terecht bij de familie Förster in Elburg, een orthodox-joodse familie. Twee jaar later overleed haar moeder en werd besloten dat Anna in Elburg zou blijven, bij de Försters. Het enige kind van dat transport dat bleef. 

Ze was er gelukkig. Ging naar school en volgde een opleiding tot onderwijzeres. In de grote vakanties ging ze wel naar Wenen. Daar had ze heimwee naar Elburg en in Elburg miste ze haar zusje. 

Anna werd dus juf en ging werken op de school waar ze zelf ook was opgeleid. Maar ja, ze was Joods en wilde niet op zaterdag werken. Men heeft toen speciaal voor Anna, unaniem besloten de school op zaterdag te sluiten en in plaats daarvan school te houden op woensdagmiddag. 

W.O II brak uit en Anna mocht niet langer werken. Ze werkte nog even op een Joodse school in Utrecht. Maar al snel moest ze zich melden in Amsterdam.  Uiteindelijk kwam ze terecht in Kamp Vught en daarna in Westerbork. En tenslotte in Bergen-Belsen. 

Anna overleefde, ging even terug naar Elburg. Maar door haar herinneringen en emoties kon ze er niet langer aarden en blijven. Ze ging weer naar Amsterdam, maar kon het daar ook niet meer vinden. 

Ze volgde een opleiding tot sociaal werker in Parijs en ging naar Israël om daar iets constructiefs te doen. Anna studeerde ook nog twee jaar in New York. Daarna vestigde ze zich weer in Israël om te werken als zelfstandig psycho-therapeut. 

Anna Schapira stierf in 1997. Een leven...