Lunch

Sinds ik een documentaire zag over chefkok Sergio Herman, was ik verkocht. 

Ik vond het een leuke man die zich te pletter werkte in zijn restaurant(s) en dat vaak bekroond zag met sterren. Een creatieve geest in de keuken. 

Ik vond het bovendien erg leuk dat hij pure, Zeeuwse produkten gebruikte en ik wilde heel erg graag een keer lunchen in zijn twee-sterren restaurant in Cadzand. 

Denk niet dat dat zo maar gaat, dat je op woensdag kunt denken, morgen maar eens bij Pure C lunchen. Nee, een reservering maken viel niet mee. Ik probeerde het, ik schat,  zo'n zes jaar. Maar het lukte nooit. Het moest natuurlijk wel precies in een vakantie passen. En omdat wij altijd laat in het seizoen gaan, waren zij vaak dicht. Of ik dacht er weer te laat aan, of ze waren toch al vol. En je kan pas twee maanden van te voren bellen en dan ook nog alleen op bepaalde tijden, die ik dan weer vergat.

Enfin, dit jaar,  in mei,  was het eindelijk gelukt, ik had een reservering voor ons en onze jongste zoon met zijn vriendin.  Ik had er zo'n zin in, maar ik kreeg Corona en alleen zoon en vriendin zijn toen gegaan. 

Oh weer opnieuw beginnen met steeds maar bellen. Dus ik verzocht zoon om,  terwijl hij er was een reservering te maken. Het was nog geen twee maanden tot we weer zouden gaan, maar ik gokte dat een zielig verhaal over zijn oude moe-oedertje met Corona zou helpen. Dirk deed het niet, maar zijn vriendin kreeg het voor elkaar en zo hadden wij een reservering.

's Morgens zijn we eerst maar eens gaan kijken waar het precies was, want dat wist ik niet eens. Het bleek in een hotel te zijn en we werden meteen al zeer prettig te woord gestaan. 

En daarna zijn we lekker gaan fietsen en brachten we nog heel wat tijd door op het strand. Heerlijk was het én eetlust opwekkend. 

Over onze ervaring morgen meer.