We kregen ineens de geest en gingen op één dag twee keer naar de film. De eerste film begon om twaalf uur en de tweede om vier uur.
Tussendoor gingen we een uurtje wandelen en een kopje koffie drinken. Ha, in mijn geval vooral om wakker te blijven.
Dit was de eerste film : een documentaire over de terugkeer van de wolf in Nederland
Een bijzonder verhaal, want die wolf was er al eeuwen niet meer. Echter in 2019 vestigde zich een wolvenpaar op de Veluwe en die twee kregen jongen.
Ze kwamen vanuit het oosten van Duitsland steeds verder Nederland in en dat zie je in de film.
Scout is een jonge wolf. Je ziet hem opgroeien (in fraaie beelden) en na twee jaar gaat hij zijn eigen weg zoeken.
Want Scout is een man en na een jaar of twee oud genoeg om zijn gezin te verlaten en zelf op een heel andere plek en na een heel lange reis een nieuw gezin te stichten.
Een prachtige film, ik zei het al, met heel veel natuur en ook heel veel andere dieren.
Wat moet het een enorm werk geweest zijn om al die beelden te verzamelen en aan elkaar te breien tot een verhaal. Echt heel mooi en knap gedaan. En met heel veel geduld, dat kan bijna niet anders. En wolven zijn prachtig, fascinerend.
Wat ik heel erg leuk vond was dat een wolf, in Nederland aangekomen een sirene hoort van de brandweer of zo. En dat-ie dan gaat zitten op z'n achterpoten, z'n kop omhoog doet en huilt. Precies dat deed onze eigen hond bij het geluid van een sirene, huilen als een klein wolfje. Daar waren we altijd zeer door vertederd.
Maar ja...
Maar ja, Matthijs van Nieuwkerk, die het verhaal vertelt, kan nog honderd keer zeggen dat de wolf ongevaarlijk is en banger voor jou dan jij voor hem en dat de kans dat je er een tegenkomt op de Veluwe minimaal is, maar als ik er een zou tegenkomen zou ik wel bang zijn. Teveel sprookjes gelezen misschien, dat zou kunnen.
En verder weet ik ook niet goed wat ik er van moet vinden. Zijn we niet een te klein land en moeten we niet beter luisteren naar de boeren waarvan de schapen zijn doodgebeten.
Als je de film ziet heb je de neiging om te denken dat het best kan, hier bij ons. Maar mijn twijfel is groot.
17 opmerkingen:
Ik ben benieuwd naar de tweede film.
Ik durf ook niet meer zo goed de Veluwe op. Misschien ook te veel Roodkapje gelezen.
Ja ik heb ook zo mijn bedenkingen over een wolf in het wild...
Ik heb het ook ziet zo op de wolf, maar een paar wilde zwijnen zijn volgens mij gevaarlijker. Die slopen een complete auto...
Wat interessant.
Ik denk niet dat ik bang zou zijn van een wolf.
In Belgie, in het bos aan het eind van onze straat zitten everzwijnen, daar kun je beter een blokje voor omlopen.
Ik weet het ook niet met die wolf, maar de film lijkt me interessant.
De bevers in Nederland zijn door de mens uitgezet, dat is onnatuurlijk.
De wolf is zelf gekomen, volkomen natuurlijk, dus de boeren zullen zelf moeten zorgen dat hun vee veilig is.
Winkeliers moeten ook hun eigen pand beveiligen tegen brand, inbraak etc. Volkomen natuurlijk.
Die film wil ik graag zien. Zag de trailer in de bios. En toen viel me op dat die jonge wolf al vanaf het begin in Duitsland gevolgd werd. Dat vond ik wel vreemd en erg toevallig. Ik weet ook nog niet hoe ik op een ontmoeting zou reageren. Niet erg moedig, vrees ik.
Ik ga er maar vanuit dat ik nooit een wolf in het wild tegen zal komen. Ik ben al heel erg blij als ik eens een keer een konijntje zie. Anderen zien altijd herten en vossen en weet ik veel wat. Wij zien nooit iets!
Ik heb ooit een documentaire op de Duitse tv gezien over de jacht op wilde zwijnen. Deze verscholen zich in dicht kreupelhout en werden met speciaal getrainde honden eruit gejaagd. Deze honden hadden een speciaal harnas aan om te voorkomen dat de wilde zwijnen hun aan stukken zouden rijten. Dus deze beesten kom ik liever niet tegen gezien het feit dat zo zo’n 250 kg zwaar kunnen worden. En dan moet je bedenken dat er in Duitsland ondanks de vele wolvenroedels nog steeds op wilde zwijnen moet worden gejaagd omdat het er zoveel zijn! Deze beesten zijn ook niet bang voor de mens, ze lopen gewoon door de buitenwijken van Berlijn.
Toevallig stond er vandaag in de krant dit stukje: Wolven doodden pony en meerdere koeien en kalfjes in Drenthe en Friesland.
Het is ongebruikelijk dat wolven een dier van het formaat pony of koe doodbijten lees ik verderop.........maar ja !
Misschien blijkt na onderzoek dat het toch iets anders was (ook niet fijn natuurlijk), want ik zou niet graag in de krant lezen: het is ongebruikelijk, maar wolven hebben een kind/mens doodgebeten.
Het lijkt me een mooie film, ik houd wel van die natuurfilms. Of een wolf hier in Nederland thuis hoort weet ik niet. Ik ben er huiverig voor, maar ook een beetje groot uitgevallen hond maakt me bang.
De wolf is hier zelf gekomen lees ik dan , dus de boeren zijn zelf verantwoordelijk voor hun vee.Hm praat je ook nog zo als een wolf een dier van jou pakt? Ze blijken niet erg kieskeurig te zijn en als ze nu nog zouden jagen omdat ze moeten eten zou ik dat verhaal nog wel snappen , maar bijna alle dieren die ze doden bijten ze dood , maar laten de karkassen liggen. Dat klinkt niet bepaald als natuurlijk gedrag. Bovendien willen we nederland dan vol met hekken zien? en hoe doen we dat dan met herten etc. Als wolven niet meer bij koeien en schapen kunnen komen gaan ze op andere dieren jagen. We hebben zelf de natuur drastisch om zeep geholpen en nu willen we terug naar hoe het was????. Iedereen vind dat totdat ze zelf bepaalde luxe waar we aan gewend zijn geraakt moeten opgeven om de klok terug te draaien.
Het lijkt me heel gezond dat jullie tussendoor even aan de wandel zijn geweest. En er waren vast geen wolven in de stad ...
Heb trouwens eens een vos in het centrum van Amsterdam gezien (ja, ik weet het: een vos is lang geen wolf) en het dier was doodsbang in de drukte.
Het is zeker prachtig, maar gewoon niet hier. Daar heb ik inmiddels geen enkele twijfel meer over, want nu is in de regio ook al een pony en een kalfje zodanig aangevallen, dat de veearts niks anders meer kon doen dan ze te laten inslapen. De schapen die liggen te kreperen of verdrinken in een sloot omdat ze zo opgejaagd worden, dat is hier aan de orde van de dag. We zitten vlakbij het Drents-Friese Wold en daar woont een hele familie inmiddels. De foto's die in onze lokale media verschijnen liegen er niet om. Zo vreselijk! Ik vind het gewoon misdadig, dat er nog mensen zijn die het allemaal zo ontzettend fijn en zo leuk vinden dat die wolven hier zijn. Het worden er ook steeds meer, want och.... ze zijn goed volgevreten na het boodschappen doen in de weilandjes, waar het schapenvlees klaarligt. Het land is hier te klein en te vol voor.
Wilde zwijnen zijn gevaarlijk, voor andere dieren en ook voor de mens, maar daar hoor je nooit iets over. De wolf is uit zichzelf teruggekomen naar Nederland, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de otters.
Een winkelier moet zijn winkel beveiligen, een boer moet zijn vee beveiligen.
Waar je nu opeens wel de verhalen hoort over dode dieren en geschrokken schapen, waar de wolf de oorzaak zou zijn, hoor je nooit die verhalen over loslopende honden. Ik heb, wonend in het buitengebied met rondom weilanden met o.a. schapen, heel wat dieren gezien die door honden werden aangevallen, en daarbij werden gedood, of uiteindelijk moesten inslapen omdat ze bij hun vlucht zich ernstig hadden verwond of in een sloot terecht waren gekomen. Die verhalen halen het nieuws niet, nu de wolf hetzelfde zou veroorzaken, hoor je het wel. Vreemd. Want er zijn helaas veel meer loslopende, jagende honden in Nederland, dan er wolven zijn.
Het zal best een prachtig dier zijn, maar als je dan hoort dat ze nu ook koeien en pony's aangevallen hebben, heb ik ook héél erg mijn twijfels...
Een reactie posten