Nou heb ik kort geleden verteld over een prachtige, maar niet tot vrolijkheid stemmende film. Niet dat je zegt ik ga een feestelijk avondje uit.
Dat is met deze film anders. Het is een heerlijk ongecompliceerde film, zelfs terwijl er toch echt wel wat complicaties zijn. En inderdaad zeer geschikt voor een gezellig avondje.
(Overigens zie ik alle films in ons filmhuis 's middags of 's morgens en ik ben heel blij dat die mogelijkheid er is. Moest ik 's avonds, zou ik waarschijnlijk toch weer een deel van een film verslapen. Maar dit terzijde.)
Toen ik de titel van de film zag, Mrs Harris goes to Paris, wist ik het meteen. Dat moest Mrs. Ada Harris zijn en zij is een romanfiguur. Gecreëerd door Paul Gallico. Het was een van de eerste boeken die ik las in het Engels. Tweede klas middelbare school. Paul Gallico schreef meer boeken over haar.
Mrs. Harris is een Londonse werkster. Ze werkt keihard bij verwende kakkers en nu haar man is overleden is het haar droom, haar grote wens, om een jurk van Dior te bezitten én te dragen. Ze besluit om naar Parijs te reizen en een echte Dior te kopen. Gelukkig is ze niet op haar mondje gevallen; ze heeft het geld en laat ze zich niet wegsturen. Want aanvankelijk wordt ze nou niet bepaald met open armen ontvangen in het modehuis.
En dan gebeurt er van alles, ook als ze weer terug is in London.
Ha, ik las in het Parool een filmrecensie waarin de film wordt besproken als onrealistisch. Dat is waar. De film zou naïef zijn, consumentisme in de hand werken, flinterdun. Ja hoor, vast ook allemaal waar.
Maar mij kon dat allemaal niet zo veel schelen. Het was gewoon een feel-good film. Klaar!
13 opmerkingen:
Nou je het zegt, ik ken het boek en het verhaal van heel lang geleden. Wat leuk dat er nu een film van is.
Had je die film op de middelbare school ook mooi gevonden na het lezen van je boek?
Izerina: Ik denk het wel. Maar het is zo lang geleden dat het geen risico was
En er is helemaal niets mis met een "feel good" gevoel...
Lijkt me een heerlijke film. Laat ze bij Het Parool de hik maar krijgen... ;)
De filmrecensies zitten er vaak naast met hun meningen. Het publiek weet beter ;-)
LOL. I worked shift in a factory and went into the cinema with my then-boyfriend.
I fell asleep and he said I snored.
See why ex-boyfriend? He did not wake me and everyone laughed. "Red October" was on, boring to the brim, too.
Your description sounds like "Forrest Gump". Unrealistic, but clever and fun.
Ach die recensies zijn niet altijd terecht, gewoon blijven gaan en genieten van de film.
Oh ja, die mevrouw Harris boeken ken ik ook nog wel. Die waren hartstikke leuk. Grappig dat er nu een film van is.
Niets maar dan ook echt driekeerniets moet je je aantrekken van andermans mening, want dan kom je helemaal nergens meer toe. Tenzij je natuurlijk zelf om een mening vraagt en daar dan eventueel iets mee kunt.
Kort gereageerd op zijn Rotterdams dus: 'Oooh jaaaa, joh?'
Dat lijkt me een heerlijke film. Ik ken het boek niet, maar dat geeft niet, als het speelt in Parijs en het is een beetje romantisch dan is het echt iets voor mij
Je hebt genoten en daar gaat het om.
I saw the trailer for this movie and thought that I would like to go and see it :)
Ik hou wel van zulke films en wil deze ook wel zien.
Recensies lees ik nooit, ik kijk altijd trailers of IMDB en dan weet ik of iets voor me is of niet.
Een reactie posten