1. Mijn schoonzus is geabonneerd op het blad Gen. Dat is een prachtig en zeer interessant blad voor familiegeschiedenis.
Heel mooi uitgevoerd en boeiend. Je hebt echt wel wat tijd nodig voor een nummer.
En zij geeft mij regelmatig haar bladen. (Die ik dan ook weer doorgeef).
In een van de nummers staat een artikel over 'De geschiedenis van het Amsterdamse tafelzuur'.
De foto hieronder komt uit dat blad en daarvoor uit het Amsterdams Stadsarchief. Je ziet een Amsterdamse venter in tafelzuur in 1899.
Dat doet ze best vaak en ik vind haar adviezen meestal raak.
Er is zoveel interessants en ik heb nog een hele lijst staan.
Maar deze gaf ik nu en gezien punt1 en 2, voorrang:
Zuur Amsterdam. Parel radio.
Oh ja en dan was er ook nog punt 4.
https://www.nporadio1.nl/podcasts/parel-radio/88914/208-zuur-amsterdam-documentaire
Al met al, ik weet nu heel veel over dit onderwerp en ik zou het misschien van tevoren niet bedacht hebben, maar ik vond het heel interessant. Niet alleen over het inleggen van augurken of uien, maar ook over de Joodse gemeenschap in Amsterdam, de migratiegeschiedenis en het beroep 'augurkiesman'. En het verlies van een groot deel van die Joodse gemeenschap.
Monique Mulder schreef er een boek over: 'De zure stad' en dat boek wil ik nu natuurlijk nog een keer bekijken.
Maar dat was achteraf, ja na punt 1,2 en 3 dus. Logischerwijs.
4. Een broodje oude kaas.
Ik ben gek op oude kaas, maar ik heb het bijna nooit in huis. Want kaas is zo ongeveer het nieuwe roken.
Maar het moet wel leuk blijven dus af en toe trakteer ik mezelf in Amsterdam, in 'Café het Papeneiland', op zo'n broodje.
Wetend dat ik daar echte oude kaas krijg. En niet zo'n zweterig plakje net niet.
Een broodje oude kaas, met mosterd én tafelzuur geserveerd.
15 opmerkingen:
Nice you and your SIL get along so well. Sadly here... not.
Ops. We still have a pickle from East Germany in the kitchen - thank you for the reminder! (Spreewald Gurke - "Get One").
We have a lot of Stolpersteine here to remember the Jewish people who lived here. I always stop (certainly after checking no one might bump into me).
Oh, boy, you leave me hungry! There is no life without cheese!!!
Wat boeiend.En dat broodje lijkt me heerlijk
Kaas is het nieuwe roken... Ik had me niet gerealiseerd dat dat inmiddels zo duur was.
Mooi die oude verhalen ! En een broodje kaas, lekker hoor, maar dan voor mij zonder augurken, die komen hier wel op door manlief.
Oude kaas, je kunt me ervoor wakker maken. Maar tafelzuur niet. Wel interessant de geschiedenis ervan.
In mijn koelkast staan altijd een pot augurken en Amsterdamse uien. Ben er mee opgegroeid in Amsterdam waar op zondag de zuurkar langskwam of op vaste tijden ergens stond. En de haringkarren hadden ook een grote bak met zure bommen staan, heerlijk
Ik krijg elke week de Nieuwsbrief van Oneindig Noord Holland en daar stond een tijdje geleden ook een artikel over.
Oude kaas eet ik elke dag wel, ik zou eerder zonder vlees kunnen dan zonder kaas. En augurken vind ik heerlijk, vooral bij een stamppot.
onh.nl (oneindig noord-Holland): interessante radiouitzending terug te beluisteren over zuur in Amsterdam.
Mooie blog weer over een stuk A’damse geschiedenis!
Ik kende de term tafelzuur helemaal niet. Wat leuk! En wat zijn er veel beroepen verdwenen. Best jammer.
Ja, augurken en dan het liefst zure, dus niet zoetzure. Ik heb ze altijd in huis; doe ze in stukjes samen met wat zilveruitjes in de salade met witlof, geraspte wortel, appel en wat mayonaise erdoor. Heerlijk bij gebakken aardappeltjes. Helaas zijn die grote 'zure bommen' nergens meer te verkrijgen. Althans niet in Friesland.
Ken je de tv serie over de familie Kesbeke? Heel leuk om te volgen. Jouw oude kaas met zuur lijkt me heerlijk. Ga ik morgen proberen.
Grappig om te zien die Zuurkarren, voor mij een heel bend gezicht. Geboren in
Amsterdam en als klein meisje zo in de jaren 50 kwamen dit soort zuurkarren ook
een paar keer per week door de straten. Als de kar in de straat stond dan hebben
wij egelmatig, zure leverworst, die lekkere grote Amsterdamse uien met al die laagjes,
of augurken gekocht. Die aten we dan op gewoon op straat. Mijn hele leven gebruik ik
al zuur van het merk Kesbeke, echt de allerlekkerste!!!
Kaas het nieuwe roken? Leg eens uit.
O alsjeblieft zeg, mogen we dat nou ook al niet meer…?
Een zuurkar ken ik ook nog wel, tot begin jaren zeventig zeker wel kwam er een door de Marnixstraat waar wij toen woonden.
Te zout (bloeddruk) en vooral te vet en dan nog wel verzadigd vet. (cholesterol). En dan nog de zuivelindustrie.
Gelukig zijn er ook positieve kanten. Persoonlijk moet ik bijv. elke dag kaas vanwege de botontkalking. Maar echt niet zoveel als op dat ene broodje kaas op de foto!
Een reactie posten