'Ja maar jij vindt altijd alles mooi'. Dat wordt me soms gezegd en daar denk ik dan over na. Het is niet waar. Ik vind lang niet alles mooi (en laat dat hier ook regelmatig weten) maar ik kies bewust uit waar ik naar toe wil en dat kies ik omdat het me op een of andere manier aantrekkelijk voorkomt. Hoeft nog niet eens mooi te zijn, wel interessant.
Zo hou ik bijvoorbeeld helemaal niet van porselein. Maar een tentoonstelling die zo spannend wordt aangekondigd, dat lijkt me dan toch heel erg leuk om te zien.
“... met zoveel vakmanschap gemaakt, dat het je de adem beneemt.
★★★★”
- NRC
“Een spektakel van porselein, wild en vol als suikergoed.
★★★★”
- Trouw
Porseleinen beesten van meer dan een meter hoog, goud, zoete pastelkleuren, exuberante schilderingen en opengewerkte kunststukken: in de loop van de achttiende eeuw is niets te gek en wordt Europa bevangen door een zeer besmettelijke porseleinkoorts. Twee vorstenhuizen ontketenen een rage die in korte tijd de Europese porseleinkunst tot grote hoogte stuwt en zelfs nu nog haar sporen nalaat. Het is een zinderend verhaal over het ontstaan van het Europese porselein, verteld door twee iconische personen uit deze turbulente tijd: Augustus de Sterke (1670-1733), keurvorst van Saksen, Koning van Polen en oprichter van de Meissen porseleinfabriek in Duitsland, en Madame de Pompadour (1721-1764), maîtresse, cultureel adviseur en vertrouweling van koning Lodewijk XV en beschermvrouwe van de Sèvres porseleinfabriek in Frankrijk.
Zo gingen we dus terug naar Leeuwarden. Voor deze tentoonstelling in Keramiekmuseum Princessehof.
En... ik vond er niet veel aan.
Natuurlijk was er veel fraais te zien. Het is heel bijzonder hoe mensenhanden de prachtigste dingen kunnen maken.
Maar het (spannende) verháál, waar het in reclames en recensies zo vaak over ging, is mij niet helemaal duidelijk geworden. Ik vond het niet duidelijk gepresenteerd. Ik kon zien dat er veel aandacht aan is besteed, maar ja het leefde niet, ik kon niet een echte volgorde ontdekken en over hoe porselein gemaakt wordt, daar zag ik in de tentoonstelling niks over. Waarschijnlijk wel in de rest van het museum hoor, maar niet hier. Waarschijnlijk had ik het met een rondleiding of een audiotour beter begrepen.
Maar nu, ik raakte op geen enkel moment besmet met de porseleinkoorts.
Erg? Jammer? Welnee! Dit was het niet voor mij en een volgende keer beter.
We gingen die dag nog ergens anders naar toe, nu we toch in Friesland waren. En in die stad, ik ga het er nog over hebben, was een rommelmarkt. Daar was nog veel meer 'porselein' te zien. Dat vond ik wel echt grappig. Lekker goedkoop ook, maar ik kocht niks.
13 opmerkingen:
Wat jammer dat het je niet aansprak, deze tentoonstelling. Het zijn prachtige dingen, maar niet meer echt de smaak van deze tijd.
Mijn vrouw zou zeggen ouwe meuk allemaal. Wat moet je ermee...
Mijn man drinkt het liefst koffie uit een porseleinen kop en schotel.
Wij hebben pas nog nieuwe gekocht, maar wel in een moderne uitvoering.
Niet met al die drukke toestanden en tierelantijntjes, vreselijk.
Ik geloof ook niet dat het mijn ding is, 🙄 maar ieder zijn meug denk ik dan maar.
Dat is een beetje een euvel van deze tijd veel aan te prijzen opdat je het vooral niet mag missen: theater, boeken en in dit geval tentoonstelling. En als je er dan kennis meemaakt denk ik: nou dat valt wel mee hoor dat geweldige! In dit geval : je houdt van dit protserige porselein of je vindt het een beetje teveel van het goede. Dat had ik vroeger altijd bij de Wedgewoodkopjes die zo druk gedecoreerd waren.
Leuk om te lezen deze blog! Ik hou wel van serviezen en mooi aardewerk maar dit vind ik eerder kitsch.
Jammer dat het tegenviel en vooral omdat je er speciaal voor terugging.
From the elephant in the China store... I even read "carefully" - I would not feel secure in that place, but yes, astonishing what people can create!
Leuk dat je toch gaat kijken naar artikelen die je voorliefde niet hebben, maar voor het verhaal erachter. En dat dan juist dat verhaal niet komt. Of onvoldoende wordt belicht.
Dacht aan iets als Tulpengekte, waar één tulpenbol zeer veel geld waard was.
Misschien over honderd jaar Influencerskoorts. Waardoor door één influencer alle jonge meiden met een gouden streep over hun neus lopen :)
Oh..over Tulpengekte gesproken. Om 07.00 uur staan er al rijen op mijn busstation voor de bus naar de Keukenhof.
The dolls and china are looking very fine artworks.
Jammer dat het je tegenviel. Maar is dat erg? Nee, en gelukkig denk jij er ook zo over. Dat maakt een volgend museumbezoek weer spannend en geniet je misschien weer iets meer. Jullie waren lekker uit en zagen een leuke stad. Mét rommelmarkt, dat zou mij ook meer trekken. Fijne zaterdag!
Nee, dit zegt me niets.
Een reactie posten